سنت ستي هند در ديوارنگاره كاخ چهلستون و مثنوي سوزوگداز

Indian Sati Tradition in the Chehelsotoun Palace Wall Painting and Suz o Godaz Mathnavi (The manifestation of cultural relationship between Iran and India in Shah Abbas II and Akbar Shah era)

در بعضي از دوره?هاي تاريخي هند، زن هندو معتقد است اگر پس از مرگ شوهرش در آتش تدفين او خود را بسوزاند، «سَتي» شده است و با اين عمل به الهه عشق و وفاداري نايل و مستقيم وارد بهشت مي?شود. در حدود سال 1010 هـ?.ق. شهنشاه اكبر پادشاه هند به شاعر معروف ايراني مقيم هند «محمدرضا خبوشاني» دستور منظوم?ساختن عشق و وفاداري زنان هندو را در قلمرو «ستي» مي?دهد. اين مثنوي درحدود سال 1060 هـ??.ق. سه بار توسط هنرمندان عصر شاه?عباس?دوم مصور مي?شود. هم?چنين، يك ديوارنگاره از انجام آيين ستي?شدن بانوي جوان هندي با سبك نقاشي دو رگه هند و ايراني‏ در كاخ چهلستون اصفهان نقاشي مي?شود. پاسخ به اينكه آيا شهنشاه اكبر و شاه?عباس?دوم قصد داشته?اند با تكيه بر مفهوم مشترك عشق، وفاداري و پاكدامني زنان ايراني و هند ازطريق شيوه?هاي ادبي و تجسمي به استحكام روابط فرهنگي و سياسي بپردازند؟ شيوه تحليل موضوعي با تكيه بر اسناد تاريخي سنت ستي در فرهنگ هند، متن و نگاره مثنوي سوز‏?وگداز و ديوارنگاره كاخ چهلستون راه?گشاي اين مسيله است. اين بررسي نشان مي?دهد با توجه به سفارش اكبرشاه براي منظوم‏ساختن سنت ستي به شاعر ايراني، حمايت شاه?عباس?دوم براي مصورسازي آن مثنوي و ديوارنگاره ستي?شدن بانوي جوان هندي با سبك نقاشي ايراني هندي در يكي از كاخ?هاي مهم سلطنتي در كنار دو موضوع عاشقانه (يوسف ?و زليخا و خسرو و شيرين) در فرهنگ ايران، آنها قصد داشته?اند با يكسان?سازي و نوسازي يك مضمون مشترك در فرهنگ دو ملت به شيوه?هاي ادبي و تجسمي، به استحكام روابط فرهنگي و سياسي بپردازند.

In some parts of the history of India it has been reported that the Indian woman believed she would become Sati if she burned herself in the fire of her husband after his death. She believed that, through this, the widow would have turned into the goddess of love and would enter heaven. In year 1010 Hijri, Akbar, the king of India, ordered the Iranian poet “Mohammadreza Khoboshani” who resided in India to convert the love and loyalty of the Indian widow in Sati ceremony into a poem. His poetry became pictorial 3 times around 1060 Hijri by artists of Shah Abbas II’s era. Also a wall painting was made illustrating Sati ceremony in “Indo-Iranian” hybrid style in Isfahan Chehelsotoun Palace. To answer the question whether the Iranian Shah Abbas II and the Indian Shah Akbar intended to stabilize political and cultural relations between the two countries through relying on the common definition of love, loyalty and virtue of the Iranian and Indian women in their literature and art, the analyzing method by referring to historical documents of Sati tradition in India and the poetry and wall paintings of Chehelsotoun Palace can help finding ananswer. The present research shows that regarding Shah Akbar’s order to the Iranian poet for composing a poem describing Sati tradition and Shah Abbas’s support for picturing the story in Indo-Iranian style besides two other romantic themes “Joseph and Zuleikha; Khosrow and Shirin” and locating it in one of the major palaces of the king, they intended to establish integration between common themes in the two countries in order to stabilize their political and cultural relations.