اثربخشي آموزش برنامه فراشناخت پانورا و فيليپو بر بهبود عملكرد حل مساله و دانش و مهارت فراشناخت دانش‌آموزان با نارسايي ويژه در رياضي

Effect of teaching Panoura&Philippouʹʹs meta-cognitive program on performance of problem- solving & meta-cognitive knowledge and skill in studentʹʹs with math learning disability

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر آموزش برنامه فراشناخت پانوراو فيليپو بر بهبود عملكرد حل مساله و دانش ومهارت فراشناخت دانش آموزان با نارسايي ويژه در رياضي انجام گرفت. ازروش پژوهش نيمه تجربي، با طرح پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه آماري پژوهش شامل دانش آموزان پايه چهارم ابتدايي با نارسايي ويژه در رياضي شهرستان نجف‏آباد در سال تحصيلي 90-89 بود. به منظور انجام گرفتن اين پژوهش، 20 دانش آموز با نارسايي ويژه در رياضي، انتخاب و با روش تصادفي به گروه‏هاي آزمايش و كنترل گمارده شدند (يك گروه 10 نفري آزمايش و يك گروه 10 نفري كنترل). ابزارهاي مورد استفاده عبارت از پرسشنامه فراشناخت پانورا و فيليپو، چك ليست تشخيصي اختلال رياضي تبريزي، مقياس هوش ريون و آزمون عملكرد تحصيلي رياضي بودند. مداخله مربوط به آموزش برنامه فراشناخت پانورا و فيليپو بر روي گروه آزمايش به صورت انفرادي و در 8 جلسه 45 دقيقه‏اي انجام گرفت. داده‏هاي به دست آمده با روش آماري تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه بين ميانگين نمرات دو گروه آزمايش و كنترل تفاوت معناداري وجود داشت (05/0= p). در مجموع يافته‏هاي اين پژوهش حاكي از آن است كه آموزش برنامه فراشناخت پانورا و فيليپو بر عملكرد حل مساله و دانش و مهارت فراشناخت دانش‏آموزان با نارسايي ويژه در رياضي موثر مي‏باشد. پيشنهاد مي‏گردد كه از روش آموزش فراشناخت پانورا و فيليپو به عنوان يك روش مفيد در رفع مشكلات حل مساله دانش‏آموزان با نارسايي ويژه در رياضي استفاده گردد.

Objective:The present survey aims to study the effect of teaching the meta-cognitive program of Panoura and Philippou on the improvement of problem- solving performance, the students’ meta- cognitive knowledge and skill of students with a disability of math learning. Method: Methodology has been empirical. The statistical population of this survey was all the students of the4th grade of elementary schools in Najaf Abad in 2010-2011who had a disability of math learning. To do this survey, 20 students with a disability of math learning were selected and assigned to an experimental and a control group (n1=10 and n2=10). The tools used included a meta-cognition questionnaire of Panoura and Philippou, the checklist of math disorder diagnosis of Tabrizi, Raven intelligence scale and a math academic performance test. Intervention related to teaching the meta-cognition program of Panoura and Philippou was applied on the experimental group. The data obtained have been analyzed by using a statistical method of co-variance. Results: The results of co- variance analysis showed that there is a significant difference (P 0.01) between the average grades in pre-test and post-test. Conclusion and recommendations: Altogether, the findings of this survey indicate that teaching the meta-cognitionprogram of Panoura and Philippou is effective on problem- solving performance and the metacognition knowledge and skill of students with a disability of learning. It is suggested that the use of teaching Panoura&Philippouʹsmeta -cognitive program can be considered as a useful method for program- solving problems in studentʹs with math learning disability.