پيامدهاي كلامي تصرفات بشر در خلقت

Theological Consequences of Man’s Interference with Creation

در اين مقاله « پيامدهاي كلامي تصرفات بشر در خلقت » بررسي مي شود و اين موضوع از آن جهت داراي اهميت و در خور پژوهش است كه برخي از تصرفات بشر در مخلوقات الهي، موجب بروز شبهات وچالش هاي كلامي گوناگوني شده است. پس از اشاره به نمونه هايي از تصرفات بشر، پيامدهاي كلامي اين گونه تصرفات، بررسي وتحليل و بر اساس مباني و پيش فرض هاي فلسفي و كلامي به شبهات پاسخ داده مي شود. بر اساس يافته هاي اين پژوهش، دامنه تصرفات بشر هر چقدر هم كه گسترده و مخرب و مفسده آميز باشند، با اصول اعتقادي مبرهن نظير اصل فاعليت مطلق الهي و تدبير عام و فراگير خداوند و حكيمانه و غايت مند و احسن بودن خلق الهي، تعارض و مغايرتي ندارند .چون منطقاً فاعليت بشر تابع مشيت و تدبير عام و حكيمانه و قوانين وسنن تكويني الهي است و خارج از اين قوانين و نظام الهي امكان تحقق ندارد، لذا فرض دخالت بشر در خلق و تدبير الهي و غايات مخلوقات يا مخدوش نمودن نظام احسن و نيز فرض امكان نابودي شرايط حيات در زمين، طبق مباني و پيش فرض هاي مورد اشاره، منتفي است.

Abstract The present article is the study of the theological consequences of man’s interference with creation. This topic is of significance because of the fact that some of man’s interferences with creation have given rise to various theological doubts and challenges. With reference to samples of man’s interference, the theological consequences of such interferences are analyzed and the doubts are dealt with according the outcomes of the present study. Based on the outcomes, irrespective of how widespread, destructive and evil these interferences can be they do not breach the uncontested belief principles such as the divine absolute agency, the common comprehensive divine order and the purposefulness, wiseness and superiority of divine creation. The reason is that man’s agency is subordinate to divine existential laws and traditions, His providence and common divine order. They are not realizable outside the sphere of these laws and traditions. Therefore, the supposition of man’s interference with creation, divine order, and creation destinations or the possibility of disturbing the order or destructing the conditions of life on earth is not valid