تاثير روايات ملي ايران در تاريخ‌نگاري گرجستان (هشتم تا نهم ميلادي)

The Effect of Iranian National Narrations on Georgian Historiography

مهم‌ترين منبع تاريخي گرجستان، يعني كارتليس تسخوربا، را چندين مورخ گرجي در ميان قرن‌هاي هشتم تا چهاردهم ميلادي در سيزده بخش مجزا به‌ رشته تحرير درآوردند. سه بخش نخست اين كتاب، «تاريخ شاهان گرجستان»، «زندگي نينوي مقدس»، و «زندگي واختانگ گرگاسالي»، مطالب مهمي را درباره تاريخ ايران باستان دربر دارند. در اين‌ ميان، اثر نخست، يعني تاريخ شاهان گرجستان، را ليونتي مِرُولي نوشته است. نويسنده اين اثر با آگاهي از ادبيات حماسي و روايات ملي ايران دست به قلم برده است. در اين مقاله، منابع مربوط به تاريخ ايران، كه ليونتي مرولي از آن‌ها بهره جسته است و شيوه بهره‌گيريِ او از اين منابع را بررسي خواهيم كرد.

The most important historical source of Georgia, is “The Georgian Chronicles”. This source was written between 8 to 14 A. D in 13 separated section and by various historians. The first 3 section of this collection, “History of the Kings of the Georgia”, The Life of Nino “The Life of Vachtang Gorgasali” contains important information about ancient Iran history. In the middle of all this, first work, “History of the Kings of the Georgia” was written by Leonti Mrovli. The author with the knowledge of the epic literature of Iran and Iranian national narratives, has written this work. In this article related resources with Iranʹs history from which Leonti Merovli was benefited and his way to take advantage of this resource will be reviewed.