مدارس زرتشتيان در دوره قاجار

Zaroastrian School in Qajar Period

زرتشتيان، از اقليت‌هاي ديني ايران، تا اواسط دوره قاجاريه مثل اغلب ساكنان ايران از داشتن سواد و مدرسه محروم بودند. آموزش و پرورش در ميان زرتشتيان بيش‌تر آموزش مسايل ديني را شامل مي‌شد. شكل‌گيري مدارس جديد از زمان ورود نخستين فرستاده پارسيان، «مانكجي ليمجي هوشنگ هاتريا»، عملي شد، او توانست در مدت حضورش در ايران مدارسي را براي كودكان زرتشتي تاسيس كند. بعد از او هم ديگر فرستادگان پارسي ازجمله كيخسرو جي خان‌صاحب كار او را ادامه دادند. ارباب كيخسرو شاهرخ هم در تاسيس مدارس بسيار كوشا بود. مدارس زرتشتيان خاص پسران نبود و مدارسي هم براي دختران زرتشتي تاسيس شد. در اين مقاله سعي شده است با رويكردي تحقيقي و تحليلي تاثيرات مدارس در پيشرفت فرهنگي و اجتماعي زرتشتيان ايران بررسي شود و نشان داده شود كه اين مدارس زمينه را براي حضور زرتشتيان در عرصه اجتماع ايران فراهم ساختند.

Zaroastrian as an Iranian minority like most residents of Iran has neither any school nor any educational official center till mid-Qajar period. They attentioned to training programs as religious education for children. The formation of modern school with new style has began since entry of the first parsian envoy to Iran whose named manekjy limjy Houshang Hateria. He would build new schools for zaroastrian children in time presence in Iran. After him, other Persian envoys such as Keikhosrow G. Khansaheb continued his work to building new schools. Arbab Keikhosrow Shahrokh was diligent in making schools. Zaroastrian Schools was not dedicated solely to educating boys but it were founded schools for Zaroastrian girlsʹ education. In this paper, we want to review effects of new schools on cultural and social advancement of Iranian Zaroastrians with an analytical approach. It is necessary to show that new schools were able to attend field for Zaroastrian in Iranian social scene.