راديو و مفهومِ «اراده» براي خلقِ «حركت»؛يك چالشِ معنايي

Radio and the Concept of Will to Genesis of Motion;A Conceptual Challenge

«راديو» به مثابه يك رسانه «حسي ـ شنيداري» به خواست و اراده تام وابسته است و نه خواست و اراده ناقص. اين «اراده» (Will) گاه به دليل جبر سازماني از سوي «مدير رسانه» به منظور طرح يك برنامه اثرگذار و گاه از سوي «برنامه ساز» يا فاعلِ رسانه‌اي به نيّت «نفوذ در مخاطب» براي تحريك و برانگيختگيِ او به كار مي‌آيد. اين مقاله، در هدف بنيادي خود بر آن است تا مفهوم «اراده» را به لحاظ «فلسفي‌ ‌ـ روان‌شناختي» بكاود و از پرتو چنين رويكردي راه‌كارهايي را براي خلقِ «حركت» (Motion) در اين رسانه ارايه دهد. بنابراين، نخست از «اراده» و ابعاد معناييِ آن سخن مي‌رانيم و سپس، به وجوه «عيني و ذهنيِ» آن نظر مي‌افكنيم و در پايان به اين نتيجه مي‌رسيم كه هر حركتي در رسانه راديو ـ به ‌ويژه، حركت‌هاي خودآگاهانه‌ ـ نيازمند اراده معطوف به «اختيار جمعي»ست و نه «جبر زماني» يا «مكاني».

Radio as a sensory-hearing media depends on the perfect will not on the partial or imperfect will. This will is used sometimes by the administrative force of the director of media in order to plan some effective programs, and sometimes by the producer or media agent for the sake of influence on the audience in order to stimulate and instigate him/her. As its fundamental aim, this article would try to analyze the concept of will psycho- philosophically, and based on it; presents some ways to the genesis of motion in this media. Therefore, we would speak about will and its conceptual aspects firstly, and then about its objective and subjective aspects and finally we would conclude that every motion in a media like radio – especially self-conscious motions- needs a will for popular freedom not time-local determinism.