اخلاق وبلاگ‌نويسي

Ethics of Weblogging

اكنون انسان در عصر ارتباطات و با وجود پديده‌هايي از قبيل وبلاگ‌ها مي‌تواند به دور از محدوديت‌هاي رسانه‌هاي پيشين آزادانه تصورات و نگاه خود را به درون و برون در فضاي مجازي اينترنت بسط دهد. وبلاگ‌ها در دنياي امروز در حكم رسانه‌اي‌اند كه نهادهاي حكومتي بر آن‌ها نظارت كامل نمي‌كنند و به‌‌سبب ويژگي‌هاي خود توانسته‌اند محدوديت و موانع رسانه‌هاي پيشين را حذف كنند و از توان و آزادي بيشتري در تبادل اطلاعات و آرا برخوردار شوند. بنابراين، با اين‌كه وبلاگ‌نويسي توجه علم را به خود جلب كرده است، كار كمي در مورد اخلاق وبلاگ‌نويسي انجام شده است و در اين زمينه گاهي با محدوديت‌هايي روبه‌رو بوده‌اند. در اين مقاله، براي گردآوري داده‌ها و بررسي جايگاه اخلاق در وبلاگ از روش كتابخانه‌اي استفاده شده است. در ‌نهايت، كدهاي اخلاقي وبلاگ‌نويسي در چهار زمينه گفتن حقيقت (truth telling)، پاسخ‌گويي (accountability)، به‌حداقل‌رساندن آسيب (minimizing harm)، و نسبت‌دادن (تخصيص) (attribution) شناسايي شدند.

Now, in the age of communication and in the light of phenomena such as weblogs, man is able to produce and extend his own ideas and views to the interior and exterior horizons in the hyperspace of internet freely and far from limitations of the previous media. In the contemporary world, weblogs are considered as media which are not fully supervised and controlled by the governmental institutions and, because of their characteristics, have managed to transcend the limitations of and obstacles to the previous media, and enjoy more capability and freedom in presentation of information and exchange of opinions. Though weblogging has drawn scientific attention, not so much quantitative works have been done concerning it; and, some of such works have suffered certain limitations. In the present article, to gather data and study the place of ethics in weblogging, library methodology has been employed. Finally, ethical codes of weblogging have been recognized in four fields: truth telling, accountability, minimizing harm, and attribution.