مدل مفهومي تبيين گفتمان حاكميت، مردم، و رسانه با رويكرد پدافند غيرعامل

A Conceptual Model for Explaining the Discourse between Governance, People, and Media Based on Passive Defense Approach

اهميت رسانه در حكمراني جديد در قالب مباحثي چون «حكمراني خوب» همواره مورد تاكيد كارشناسان مديريت دولتي و مديريت رسانه بوده است. از سوي ديگر، محققان علوم سياسي و مطالعات بين‌الملل نيز در قالب موضوعاتي چون ديپلماسي رسانه، پروپاگاندا، و جنگ نرم به نقش رسانه در شكل‌دهي قدرت نرم ملل و مكاتب اشاره كرده‌اند. با اين حال، بررسي موضوع از يك ‌سو از نبود تبيين جامع‌نگر و عملياتي از نقش رسانه در مديريت هوشمندانه امور داخلي كشورها و از سوي ديگر از تعاملات و روابط بين‌الملل آن حكايت دارد. اين موضوع در عصر جهاني‌شدن و در كشوري چون ايران، كه چندين دهه با هجمه نرم و سخت عوامل داخلي و خارجي مواجه بوده‌ است، بيش از پيش اهميت مي‌يابد. اين پژوهش با مرور قاعده‌مند مبحث رسانه، فرهنگ، حكمراني، و قدرت نرم آغاز شده است. در ادامه، پس از بررسي الزامات و كاركردهاي رسانه در فضاي جنگ نرم، موارد استنتاجي در قالب الگويي عملياتي از سياست‌گذاري رسانه عرضه شده و در پايان نيز يافته‌ها و الزامات اجرايي و كاربردي جمع‌بندي شده است. به‌نظر مي‌رسد رسانه‌اي با دغدغه‌هاي اخلاق‌مدارانه و ملي‌گرايانه در عصر جهاني‌شدن براي نيل به تعالي مي‌بايست حايز چهار كاركرد جذب، تدافع، تهاجم، و تدبير باشد. در تعريف اين مقاله، رسانه متعالي رسانه‌اي است كه هم در بعد داخلي و هم در بعد سياست خارجي، در تدبير و توسعه امور، در كنار مردم و حاكميت و مبتني بر فرهنگ‌ها و ارزش‌هاي پايه جامعه باشد. نتايج اين پژوهش مي‌تواند چهارچوبي براي مطالعات و سياست‌گذاري‌هاي جامع‌نگر در عرصه پدافند نرم و در نتيجه زمينه‌ساز تثبيت و توسعه قدرت هوشمند فرهنگ يا ايديولوژي مورد نظر باشد.

In the modern governance, to media, as a central point in the issues such as good governance, paramount importance is attached by experts of governmental management and media management. On the other hand, researchers in the fields of political sciences and international studies have pointed, while discussing issues such as diplomacy of media, propaganda, and soft war, to the role played by media in formation of the soft power of nations and schools. A study of the literature in this field, however, reveals absence of a comprehensive and operational explanation of the role played by media in intelligent management of domestic affairs of countries on the one hand and their international relations on the other. In the era of globalization and for a country like Iran, which has faced for long years soft and hard attacks made by domestic and foreign enemies, this is of much more importance. The present study begins with a systematic review of the literature in the field of media, culture, governance, and soft power. Then and after discussing requirements and functions of media in an atmosphere of soft war, results are presented in the form of an operational model for policy-making in the field of media. In conclusion, executive and applied findings and requirements have been summed up. In the era of globalization, to attain transcendence, it seems that media with morality-centered and national-based concerns should have four functions: attraction, repulsion, invasion, and policy in relation to domestic and international interests of those involved. As defined in the present article, the transcendent media are media which, relying on fundamental cultures and values of the society, accompany people and governance both in domestic affairs and foreign policy so that the countryʹs affair may be managed and developed. Results of the present study may be employed, as a framework, for comprehensive studies and policy-makings in the field of soft defense, and, consequently, pave the way to establish and develop intelligent power of the intended culture or ideology.