جايگاه فعاليتهاي جسماني در اوقات فراغت دانشجويان

The Role of Physical Activities in University Studentsʹʹ Leisure Time in Iran

چكيده انسانها در طول روز عمدتاً داراي دو بخش اصلي ازفعاليتها هستند. فعاليتهاي مربوط به شغل و اوقات فراغت. اوقات فراغت بخشي از ساعتها و يا لحظات است كه در آن فرد بدون احساس اجبار بدور از فعاليتهاي شغلي و نيازهاي زيستي به فعاليتهايي نظير بازي و تفريح دست مي زند كه باعث احساس رضايت وي مي گردد. اوقات فراقت بخشي از زندگي است كه مي تواند باعث رشد و تكامل انسانها و ي ا باعث انحطاط و ب زهكاري و نهايتا سقوط جامعه گردد . فعاليتهاي جسماني و ورزش باعث رشد انسان در ابعاد جسم و روح مي گردد لذا توجه به اين پديده مورد توجه بسياري از جوامع جهت استفاده در سطح كلان قرار گرفته است. جوانان هر كشوري آينده سازان آن كشور بشمار مي روند. عادتها و نحوه گذران اوقات اين قشر در حال حاضر زمينه ساز فعاليتهاي آينده آنان در جامعه است. در اين ميان روش و طريقه زندگي دانشجويان به لحاظ تاثير گذاري بيشتر در سرنوشت كشور بايستي مورد مطالعه قرار گيرد. اين مطالعات به لحاظ تاثيرپذيري از شرايط زماني و مكاني تكرارپذير و يافته هاي آن مربوط به دوره ها خاص و نيز مكان جغرافيايي خاص است. توجه به فعاليتهاي جسماني و ورزش در دانشگاه بدلايل مختلف به عنوان يكي از روشهاي موثر گذران اوقات فراغت است. در تحقيق حاضر نحوه گذران اوقات فراغت و جايگاه فعاليتهاي جسماني در اوقات فراغت دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد ابهر مورد بررسي قرار گرفت. در پژوهش حاضر 385 دانشجو به عنوان نمونه آماري از طريق روش نمونه گيري تصادفي انتخاب و پرسشنامه اوقات فراغت در بين آنها توزيع گرديد. تجزيه و تحليل آماري به كمك نرم افزاركامپيوتري از 375 پرسشنامه قابل استفاده نشان داد كه 64 درصد دانشجويان اوقات فراغت خود را عصر و شب مي گذرانند. تماشاي تلويزيون براي دختران دانشجو و آزمودنيهاي پسر گوش دادن به موسيقي را بيش از همه فعاليتها مورد نظر مي دهند.ورزش در رتبه هشتم فعاليتهاي فراغتي دانشجويان پسر و رتبه دهم دانشجويان دختر قرار دارد كه فقط 44 درصد دانشجويان در هفته فعاليت جسماني (بجز واحد تربيت بدني 1و 2) دارند. از بيست رشته ورزشي فعلي پياده روي،نرمش و فوتبال سه رشته اول فعاليتهاي جسماني هس تند. 13/ در رشته هاي مورد علاقه شنا، واليبال ، پياده روي و فوتبال قرار دارند . دانشجويان تنبل ي و بي حوصلگي ( 2 درصد)رااصلي ترين عامل در دوري از ورزش توصيف كردند. انگيزه اصلي دانشجويان براي پرداختن به ورزش 25 درصد) بوده است. / كسب نشاط و لذت (25/5درصد) بوده است

Abstract Generally, human beings perform two main types of activities during daytime: Vocational and leisurely. Leisure time refers to hours or moments in which an individual performs activities such as games and entertainments, far from vocational activities and biological need, which give a feeling of satisfaction. Leisure time is that part of life which can cause growth and development or wrong-doings leading to the fall of a society. Physical activities and exercising bring human growth in physical and spiritual aspects. So, this phenomenon has been noticed by many societies to be implemented in a comprehensive level. The youth of a country make its future. Their habits and the manner they spend their leisure time currently ground their future activities in societies. In this respect, their lifestyle should be studied due to its critical impact on the future of the country. Attention to physical activities and exercising in universities is one of the effective ways to pass leisure time due to some reasons. In this study, the manner of spending leisure time and the role of physical activities in Islamic Azad University of Abhar studentsʹ leisure time were observed. 385 students comprised the sample that were chosen randomly and given leisure time questionnaire. Data analysis indicated that 64 percent of the students passed their leisure time in the evenings and atnights. Watching TV was prevalent among girls and listening to music for boys. Exercising ranked the eighth among leisure activities in boys and the case for girls was the tenth. 44 percent of these students had physical activities weekly (except those who took physical education courses 1 & 2). Among 20 current sport events, hiking, stretching, and football were the first three physical activities. Swimming, volleyball, hiking and football were taken as interesting events. Laziness and impatience were assumed by students as the main factors of avoiding exercising (13.2 %). The studentsʹ main motivations to exercise were refreshment and enjoyment (25.5 %).