بررسي تنوع ژنتيكي برخي توده هاي گردوي ايراني (Juglans regia) استان همدان با استفاده از نشانگرمولكولي SSR

Analysis of Genetic Diversity Among Some Persian Walnut( Juglans regia) Populations of Hamedan Province Using SSR Markers

ايران به عنوان يكي از منابع غني ذخاير ژنتيكي گردو در جهان به حساب مي آيد. بررسي تنوع ژنتيكي موجود در اين ذخاير ژنتيكي جهت شناسايي و معرفي ژنوتيپ هاي برتر اولين گام در هر برنامه مرتبط با حفاظت و توسعه پايدار كشت گونه هاي گياهي است. نشانگر SSR به دليل داشتن مزاياي فراوان از جمله چند شكلي بالا و وراثت هم بارز نشانگر ايده آل در شناسايي ارقام و مطالعه روابط ژنتيكي توده ها، خصوصاً در گياهان هتروزيگوت دگرگشن مانند گردو مي باشند. در اين پژوهش تنوع ژنتيكي و ساختار ژنتيكي چهار توده گردو مشتمل بر 28 ژنوتيپ در استان همدان با استفاده از 11 نشانگر SSR بررسي و در مجموع 47 آلل چند شكل شناسايي شد. ميانگين تعداد آلل هاي مشاهده شده به ازاي هر مكان ژني معادل 3/4 آلل بود. تعادل هاردي- واينبرگ درون توده ها برقرار بوده ولي بين توده ها در بيشتر مكان هاي ژني برقرار نشد كه ممكن است ناشي از فشار گزينش و انتخاب طبيعي در شرايط اقليمي مختلف باشد. بيش ترين فاصله ژنتيكي بين توده هاي تويسركان و ملاير و كم ترين آن بين توده هاي تويسركان و سركان بود. بر اساس شاخص شانون توده هاي همدان و ملاير به ترتيب داراي بيش ترين و كم ترين تنوع درون جمعيتي بودند. دندروگرام حاصل از تجزيه خوشه اي بر اساس ضريب تشابه ني و به روش UPGMA، توده ها را به 2 گروه تقسيم كرد. دسته بندي توده ها با استفاده از داده-هاي مولكولي با دسته بندي آن ها بر اساس موقعيت جغرافيايي انطباق پيدا كرد.

Iran is on of the rich genetic resources of Persian walnut. Using the genetic variation of this gene pool for identifying and introducing new promising genotypes and cultivars counts as a first step of breeding programs. Molecular methods has provides a new opportunity for genetic study of plant varieties. Considering many advantages including high polymorphism and co-dominant mode of inheritance make Simple Sequence Repeat (SSR) as ideal markers in cultivar identification and study the genetic relationship of populations especially in allogam heterozygote plants like Persian walnut. In this study, the genetic diversity and structure of four Persian walnut (Juglans regia L.) populations including 28 genotypes in hamedan province was studied using 11 SSR markers. In total, 47 polymorphic alleles were detected. The average of observed alleles was equal to 4.3 in each locus. Hardy-Weinberg (HW) equilibrium was not detected in most of the loci that could be related to selection pressure and natural selection in different climatic conditions. The highest genetic distance was found between Tuyserkan and Malayer populations and lowest genetic distance was found between Tuyserkan and Serkan populations. Cluster analysis based on Nei similarity coefficient matrix using UPGMA method classified the populations into two main groups. Classification of populations based on molecular data did match with their geographical situations.