شيوع اختلال «نارسايي توجه/بيش فعالي» در دانشجويان دانشگاه هاي آزاد اسلامي استان مركزي در سال 90-1389

The Prevalence of Attention – Deficit / Hyperactivity Disorder (AD/HD) among university students of the Markazi province/Iran in 1389-90

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان شيوع اختلال «نارسايي توجه/ بيش فعالي» و زير نوع‏هاي آن در دانشجويان دانشگاه هاي آزاد استان مركزي بود. روش: پژوهش حاضر از نوع توصيفي و آزمودني ها عبارت بودند از 1773 دانشجو (1191 مرد، 582 زن) كه با روش نمونه-گيري طبقه‏اي تصادفي از ميان كليه دانشجويان دانشگاه هاي آزاد استان مركزي انتخاب شدند. مقياس درجه بندي وندريوتا (1993) و مقياس تشخيصي تجديدنظر شده ميري اسكندري (1386) به صورت خود گزارش دهي توسط آزمودني ها تكميل شدند. داده ها با روش هاي آمار توصيفي و آزمونZ نسبت تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميزان شيوع كلي نارسايي توجه/ بيش‏فعالي دانشجويان در كودكي در مقياس وندريوتا (1993) 6/6 درصد و در بزرگسالي در مقياس تشخيصي تجديدنظر شده ميري اسكندري (1386) 3/7 درصد بود. همچنين ميزان شيوع نارسايي توجه3/5 درصد، بيش فعالي– تكانشگري 2/7 درصد و مركب3/7 درصد بود. ميزان شيوع اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي دوران كودكي در دانشجويان دختر 1/4 و در دانشجويان پسر8/7 درصد بود، اما ميزان شيوع اين اختلال در بزرگسالي بين دانشجويان دختر و پسر تفاوتي نداشت. همچنين سابقه مشروطي، مردودي، اختلال هاي روان پزشكي و مصرف داروهاي روان-پزشكي در دانشجويان با اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي بيشتر بود. نتيجه گيري: در مجموع يافته ها نشان داد كه شيوع اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي در دانشجويان قابل توجه است. اين نتيجه در موقعيت هاي آموزشي داراي محتواي كاربردي بوده و نشانگر آن است كه پيشگيري، مديريت و درمان اين اختلال نيازمند خدمات روان شناختي و مشاوره است. اين نتيجه در برنامه-ريزي و تنظيم بودجه و راهبردهاي آموزشي و درمان مي تواند سودمند باشد. ارايه خدمات روان-شناختي و مشاوره در دانشگاه ها و موسسه هاي آموزش عالي مي تواند از پيامدهاي منفي اين اختلال در زندگي تحصيلي و شغلي پيشگيري كند.

Objective: This research, investigates the prevalence of ADHD and itʹs subtypes among university students of Markazi province in 1389-90. Method: The method of this research was descriptive. The sample included 1773 university students (582 females, 1191 males) that were selected from the population of all university students of Markazi province by implementing a random cluster sampling. The Wender Utah Rating Scale (WURS-1993) and the diagnostic Scale of Mirieskandari Revision (2008) were completed by participants. Data analysis was conducted using descriptive statistics and z test by SPSS software. Result: Results showed that the total prevalence of attention deficit/hyperactivity disorder according to WURS was 6.6% in the childhood of students and was 7.3% in their adulthood. Also the prevalence of attention- deficit, hyperactivity- impulsivity and combined type were 5.3% and 7.3%respectively.The prevalence of attention-deficit hyperactivity disorder in childhood of female students was 4.1% and in male students was 7.8%, but there was not any difference between prevalence of ADHD in adulthood between female and male students. Furthermore records of drop-outs, fails, psychiatric disorders and use of psychiatric drugs were more in students with ADHD. Conclusion and recommendations: These findings stress that the prevalence of ADHD is considerably high in students. In addition it revealed the importance of prevention, management and therapy of this disorder through benefiting from psychological and counseling services. This result could be beneficial for planning, budgeting, educational and therapy strategies. Making psychological and counseling services accessible in universities could prevent negative consequences of this disorder in educational and professional life.