بررسي سبك تكرار در اشعار طالب آملي

The Study of Repetition Style in Taleb Amoli’s Poems

دوره صفويه يكي از ادوار مهّم ادبي ايران به شمار مي رود، در اين دوره، اشعار زيادي از طبع باريك‌انديشان خيال‌پرور تراوش كرده، كه از هر حيث قابل مطالعه مي باشد. يكي از موضوعات مهّم ادبي، كه قابل بحث و بررسي است، مساله تكرار است. تكرار يكي از ويژگي هاي شعر در همه سبك ها بوده، كه از قديم‌الايام، مورد توجه گويندگان و نويسندگان پارسي زبان قرار گرفته است؛ البته تكرار در سبك هندي به مراتب بيشتر از سبك‌هاي شعري ديگر به چشم مي‌خورد و جز مختصات اين سبك محسوب مي‌گردد. به يقين مي توان گفت كه هيچ شاعري را در اين عهد نمي‌توان يافت كه گرد و غبار تكرار بر دامان آثارش ننشسته باشد، در ميان شعراي عهد صفوي دو سه تن هستند كه به كثرت شعر مشهورند، طالب آملي از جمله آنهاست، وي از ذوق خلّاق و استعداد بي‌نظير خدادادي برخوردار است، امّا اين امر مانع از آن نشده، كه عندليب گلشن آمل، از چنبر تكرار رهايي يافته باشد؛ در ادامه، اين سوال مطرح مي شود كه آيا تكرار در اشعار طالب آملي آن قدر گسترده و زياد است كه بتوان آن را جز ويژگي سبكي شعرش به شمار آورد؟ با بررسي‌هايي كه در ديوان اشعار طالب به عمل آمده، مي‌توان بيان كرد كه گونه‌هاي مختلف تكرار لفظي از قبيل؛ تكرار قافيه و رديف و حتي تكرار مصاريع در اشعار شعراي هندي، به ويژه در ديوان طالب بسامد بيشتري دارد؛ اين مقاله با روش تحليلي و توصيفي به بررسي انواع تكرار لفظي موجود، در اشعار طالب مي‌پردازد.

The Safavi dynasty is an important period in the history of Persian literature. This time was full of poems and repetition was a key feature of all schools and styles especially the Indian style. Repetition is part of the Indian style and the poems of this period. Of all the poets of the Safavi, there are three who are known for their poems & Taleb Amoli is one of them. But even in this gifted poet’s works we can see lots of repetition. Different types of repetition as repiting rhyme and rythem in the Indian style are common. The question is if we can consider this technique as a feature of his style. The article studies the types of repetition in an analytical way.