پيشگيري از مصرف ماده روانگردان شيشه توسط نوجوانان

Preventing from the use of Glass Narcotic by teenagers

مصرف مواد مخدر و روانگردان، امروزه به عنوان يك معضل جدي كليه جوامع بشري را تهديد مي كند. آثار نامطلوب و ويرانگر مصرف مواد و اعتياد بر روي جسم و روح انسان اين نگراني را افزايش داده و موجبات افزايش ناامني خانوادگي و اجتماعي گرديده است. در جوامع كنوني منشا بسياري از كج‌رفتاري‌ها، نابهنجاري‌ها و جرايم را موادمخدر يا روانگردان مي‌دانند. زماني كه اين مشكلات، قشر حساس، موثر و مهم هر جامعه يعني نوجوانان را نشانه مي‌رود، اهميت موضوع و ضرورت مبارزه با اين بلاي خطرناك مضاعف مي‌شود. همان‌طور كه در تامين سلامتي جسمي و روحي انسان، پيشگيري از معالجه بهتر است، بايد بپذيريم كه از نظر حفظ مصالح اجتماعي، پيشگيري از جرم نيز بهتر از مجازات مجرم خواهد بود. امروزه پيشگيري، در يك مفهوم وسيع طيفي از اقدامات كيفري و غيركيفري را در جهت خنثي كردن عوامل ارتكاب جرم دربر مي‌گيرد. با توجه به اينكه براي پيشگيري از هر پديده‌اي، شناسايي عوامل توليد و عوارض آن پديده ضرورت دارد، اين نوشتار قصد دارد با شناسايي آسيب‌هاي ناشي از مصرف ماده روانگردان شيشه و عوامل موثر در مصرف، رويكردهاي پيشگيري از مصرف اين ماده توسط نوجوانان را تبيين نمايد. همچنين با توجه به اهميت و تاثير تحقيق ميداني در تبيين موضوعات مختلف اين نوشته؛ تعداد 100 نفر مددجوي پسر كه در بخش قرنطينه‌ي كانون اصلاح و تربيت تهران، با صدور قرارهاي قانوني منتظر صدور حكم بودند نيز، از طريق مصاحبه حضوري و تكميل پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. مصرف شيشه (مت آمفتامين) داراري عوارض جسمي، رواني، اجتماعي، اقتصادي و شغلي است. عوامل زيستي، شخصيتي، رواني، فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي به عنوان مصاديقي از علل گرايش نوجوانان به مصرف مد نظر قرار گرفته است. اما آنچه در بررسي حقوقي و اجتماعي از اهميت بالايي برخوردار است، عوارض جسمي و تهديد عليه سلامت و امنيت عمومي و عوارض اجتماعي شامل افزايش جرايم عليه اشخاص و اموال است. رويكردهاي پيشگيري به دو شيوه ي كيفري و غيركيفري مورد نظر متصديان سياست جنايي است ؛ليكن به نظر مي‌رسد، رويكردهاي غيركيفري متمركز بر فرد، والدين، محيط تحصيلي، و... براي طيف نوجوان موثرتر و مطلوب‌تر است.

The consumption of drugs and narcotics is threatening all the societies as a serious problem. Bad and destructive effects of the consumption of drugs and drug addiction on the body and soul of the human has increased this concern and has increased this concern and caused the increase of the familial and social insecurity. In the present societies, drugs and narcotics are regarded as the origins of lots of misbehaviors, abnormalities and crimes .When sensitive, effective and important group of the society, i.e. teenagers are targeted by these problems, the importance of the issue and necessity of fighting against this dangerous disaster are multiplied. As in securing the physical and spiritual health, prevention is better than treatment, so we should also admit that to protect social expediencies, the prevention of crime would be better than punishment. Today, prevention in a broad sense includes all criminal and non-criminal measures to abort the causes of the crimes commission. Considering that to prevent from each event, identifying its causing factors and its consequences is necessary, so this paper intends to explain the approaches to the prevention of methamphetamine consumption by teenagers by indentifying the damages resulted from its usage and the factors causing its usage. Also, regarding the importance and effect of the field research in expressing different issues of this study, 100 male teenagers who were kept in quarantine part of Tehran House of Correction, waiting for their judgments were studied by interviews and filling out questionnaires. Methamphetamine consumption leads to physical, spiritual, social, economical and professional problems. Biological, personality, spiritual, cultural, social and economical factors have been considered as the instances of the causes of teenagers’ tendency toward methamphetamine consumption. But what are very important in legal and social survey are physical problems and the threat against public health and security and social problems including the increase of crimes against people and properties. Prevention approaches in two criminal and non-criminal ways are noticed by the criminal policymakers, but it seems that non-criminal approaches focusing on the individual, parents, educational setting, etc are more effective and appropriate for teenagers.