نقش ادراك در عينيت اعيان از منظر فلسفه هوسرل

The Role of Perception in Objectivity of Objects in View of Husserl’s Philosophy

مساله عينيت يكي از بحث هاي اساسي و دشوار در فلسفه جديد و معاصر است. در اين مقاله سعي مان بر اين خواهد بود كه اين مساله را از منظر پديدارشناسي استعلايي هوسرل و مفاهيم جديدي كه عرضه مي كند مطرح كنيم. از آنجا كه ادراك به ويژه ادراك حسي از لحاظ قصديت و عمل قصدي منطوي در آن به عنوان پايين ترين لايه مراتب عينيت مي تواند در راهيابي به عينيت ساير اعيان چه واقعي و چه غير واقعي (ايد ه آل) به عنوان مبنا عمل كند مورد توجه ما در نوشته حاضر بوده است. در اين راستا عينيت خود ادراك حسي و نقش آن در هدايت ذهن به سوي اعيان ماهوي و مثالي و برعكس نقش اعيان اخير و سهم آنها در عينيت خود ادراك مورد بحث قرار خواهد گرفت. با توجه به اينكه مقوله عينيت و مقوله بداهت در فلسفه هوسرل كاملا متضايفند و معناي بداهت در اين فلسفه به شيوه اي خاص و به عنوان امري خود-داده از همان ابتدا خود را در پايين ترين سطوح يعني در سطح اعيان ادراك حسي نشان مي دهد و بداهت و عينيت ادراك حسي از اين منظر مطرح مي گردد، نظرگاه انتقادي پديدارشناسي هوسرل شالوده استوار و جديدي را براي عينيت معرفي مي كند مشروط بر اينكه اين نظرگاه با تمام وسعت و جامعي اش به طور صحيح در نظر گرفته شود.

Objectivity is one of the most basic and difficult issues in modern and contemporary philosophy. The present paper is devoted to this issue from view- point of Husserl’s transcendental phenomenology. Since perception, particularly sense perception, in view of intentionality, as lowest level of objectivity can act as the base for perceiving the objectivity of other objects, whether real or unreal (ideal), it has been discussed in this paper. To do this, objectivity of the sense perception and its role in leading the mind toward essential and ideal objects, and conversely, the role of latter objects in objectivity of the perception itself will be explored. Because the concepts of objectivity and evidence are correlate in Husserl’s philosophy, and since evidence as the self-given manifests itself, from the very beginning, in the lowest level, namely the objects of sense perception, and considering that evidence and objectivity of sense perception concern this lowest level, the critical viewpoint of Husserl’s phenomenology provides a firm and new basis for objectivity if taken at its full competence.