بررسي قصور پزشكي منجر به فوت و نقص عضو مطرح شده در كميسيون‌هاي نظام پزشكي شهر كرمان طي سال‌هاي 1381 تا 1385

A study on medical malpractices ending to death and disability referred to Kerman Medical council’s medical malpractices commission

قصور پزشكي يعني درماني كه بر طبق استانداردهاي پذيرفته شده پزشكي نباشد و منجر به فوت يا نقص عضو در بيمار گردد. قصور پزشكي انواع مختلفي مانند: عدم رعايت نظامات دولتي، عدم مهارت، بي‌احتياطي، بي‌مبالاتي دارد. در اين مقاله كليه پرونده‌هاي مربوط به اقدامات درماني منجر به فوت و نقص عضو مطرح شده در كميسيون‌هاي پزشكي سازمان نظام پزشكي شهر كرمان، از ابتداي سال 1381، لغايت پايان سال 1385، مورد بازبيني قرار گرفتند. تعداد موارد شكايت از سال 1381 تا 1385 سير صعودي داشته است. در مطالعه ما بيشترين نوع قصور، از نوع بي مبالاتي و سپس عدم رعايت نظامات دولتي و كم‌ترين نوع آن، بي احتياطي به دست آمد. تفكيك پرونده‌هاي شكايت در سال‌هاي مختلف نشان مي‌دهد كه بيشترين شكايت در سال 1385 مي‌باشد و از سال 1381 تا 1385، تعداد شكايات افزايش يافته است. بيشترين ميزان شكايت از مراكز دانشگاهي بود، اما اختلاف معني‌داري بين ميزان قصور و مراكز درماني مشاهده نشد و تقريباً در تمامي مراكز، ميزان قصور يكسان بود. بيشترين قصور در رده مديران اجرايي (50%)، در رده بعدي پرسنل درماني (7/41%) و در رده سوم پزشك (8/30%) به دست آمد. فلذا مديران اجرايي بايد دقت وافري در مسووليتي كه به آنها داده شده داشته باشند، اين امر در مورد پرستاران زحمت كش نيز صادق مي‌باشد.

Background: Medical negligence occurs when a professional is failed to use proper level of care, skill or diligence in the performance of its activity causing harm to its patient or when he failes to act in accordance with accepted medical practice. Medical negligence suits have become an issue of concern for doctors and health service departments and it can be a significant event for anyone, including a physician that can be emotionally draining. Attempts by physicians to understand and prevent unwanted situations that can lead to litigation are important, but little is known about malpractice. Methods: This investigation is cross sectional in five years duration of 1381 to 1385. All cases discussion in physician communication in Kerman was studied. We use SPSS for analysis of results. Results: In this investigation of 135 cases, 41 cases (30.4%) were positive negligence. The most common negligence was carelessness (45.5%). Among the cases in 5 years, claims were rising, but the positive negligence was the same. The most claims were from universal centers. The most grievance was of physician and then health care service and the third was hospital technical responsible, but the most negligence was done by hospital technical responsible. Conclusion: Because of rising in lawsuits, physicians and health care service should pay more attention to treatment of patients. The most grievances were of physicians in sex field of ginecology, surgery, ophthalmoloty and orthopaedy. At all, surgical procedures were the greatest generator of claims. If relationship between patients and physicians become better, patients would never claim.