رابطه جهت‌گيري مذهبي سبك‌هاي مقابله و شادكامي در دانشجويان

The Relationship between Religious Orientation, Coping Styles, and Happiness of University Students

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه جهت‌گيري مذهبي، سبك‌هاي مقابله و شادكامي در دانشجويان انجام شده است. بدين منظور، حجم 386 نفر به عنوان نمونه آماري به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي از جامعه آماري مورد پژوهش (دانشجويان دانشگاه‌هاي كاشان در سال تحصيلي 91 -90) انتخاب و به منظور جمع آوري داده‌ها، از پرسش‌نامه جهت‌گيري مذهبي آلپورت، پرسش‌نامه مقابله با موقعيت‌هاي تنيدگي‌زا از اندلر و پاركر و پرسش‌نامه شادكامي آكسفورد استفاده شده است. داده‌ها با شاخص‌هاي آماري همچون همبستگي پيرسون، تحليل واريانس، آزمون t و رگرسيون تحليل شده است. نتايج تحليل داده‌ها نشان مي‌دهد كه بين جهت‌گيري مذهبي دروني و سبك مقابله مسيله محور، رابطه مثبت معنادار (r=0/26)، هم چنين بين جهت‌گيري مذهبي دروني و شادكامي رابطه مثبت معنادار(r=0/16) وجود دارد. همچنين تحليل نتايج بيانگر اين است كه از بين سبك‌هاي مقابله، سبك مسيله محور با شادكامي، رابطه مثبت معنادار (r=0/41 ) دارد.

The present paper tries to study the relationship between religious orientation, coping styles, and happiness of university students. To this end, a sample including 386 students was selected from statistical universe (all students of Kashan University in the academic year of 1390-1391 "AH"-solar), and Allportʹs religious orientation questionnaire, Endlerʹs and Parkerʹs inventory of coping with stressful situations, and Oxford happiness questionnaire were used to gather data. Such statistical indexes as Pearson correlation, variance analysis, t-test, and regression were used to analyze the data. The results of data analysis showed that there was a significant positive relationship between internal religious orientation and problem-oriented coping style (r=0/26), that there was a significant positive relationship between internal religious orientation and happiness (r=0/16), and that among the coping styles the problem-oriented one has a significant positive relationship with happiness (r=0/41).