انگاره زايشي فراگيري زبان (تاملي در ماهيت دستور كانوني و روند بازنمايي آن در زبان كودك)

The Generative Model for Language Acquisition:Rethinking the Nature of Core Grammar and It’s Representation in Child Language

اين مقاله با هدف ارزيابي انگاره زايشي فراگيري زبان بر‏پايه داد ه ها و شواهد فراگيري نحو زبان فارسي نگاشته شده است. در اين پژوهش، نخست ويژگي هاي بنيادي زبان كودك را برشمرده و استدلال كرده‏ايم كه كشف اين ويژگي ها به‏طور مستقيم يا غير‏مستقيم، زمينه ساز معرفي انگاره زايشي فراگيري زبان بوده است. پس‏از معرفي انگاره زايشيِ فراگيري زبان، اين سوال مطرح شده است كه دانش زبانيِ ذاتي و زيستي (دستور همگاني)، چه ماهيتي دارد و چگونه در دستور كانوني، نمود مي يابد. براي پاسخ گويي به اين سوال، نخست دو ديدگاه پيوستگي و بلوغي را درباره ماهيت دستور همگاني و شيوه باز‏نمايي آن در زبان كودك، مطرح كرده و سپس شواهدي را از روند فراگيري نحو از‏سوي يك كودك فارسي‏زبان، به‏دست داده‏ايم تا معلوم شود كدام‏يك از اين دو ديدگاه، بهتر مي تواند شواهد را تبيين كند. حاصل بحث، اين است كه هيچ‏يك از دو ديدگاه پيوستگي و بلوغي، به‏تنهايي نمي توانند ويژگي هاي زبان كودك را تبيين كنند. در‏نهايت، بر اين نكته تاكيد كرده‏ايم كه انگاره فراگيري زبان نمي‏تواند صرفاً صوري باشد؛ بلكه بايد بتواند گرايش‏هاي نقشيِ كودك را نيز تبيين كند؛ آن‏گاه انگاره‏اي را براي ترسيم سيماي پيش‏رفت زبان كودك، پيش‏نهاد كرده‏ايم.

The goal of this article is to evaluate the Generative Model of Language Acquisition based on data and evidence of Persian syntactic acquisition. For this, at first, the fundamental characteristics which paved the way to the introduction of this model have been reviewed. Then, the question of this research, the nature of UG and the way it is represented in the core grammar has been raised. Continuity and maturational are two main views about the nature of UG and its representation in core grammar. Providing evidence from the acquisition of Persian syntax, we come to this conclusion that neither continuity nor maturation is comprehensive enough to explain the given data and evidence. This implies that any exclusively formal explanation for language acquisition is insufficient. An explanatorily adequate model for child language acquisition is the one that takes both formal and functional preferences in the account. At the end of this article, such a formal-functional model has been suggested.