عنوان مقاله :
تحليل جُرم زبانيِ «دروغ در نظام قضايي» ازمنظر زبانشناسي حقوقي (مطالعه موردي در محاكم قضايي تهران)
عنوان فرعي :
Analysis of Language Crime of ‘Perjury/Lie’ from Forensic Linguistics’ View Points(A Case Study in Tehran’s Judicial System)
پديد آورندگان :
مومني، نگار نويسنده دانشگاه علوم پزشكي اصفهان,دانشكده توانبخشي ,
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1391 شماره 7
كليدواژه :
ادله زباني , جرم زباني , داده هاي زباني , زبانشناسي حقوقي (قانوني)
چكيده فارسي :
زبانشناسي حقوقي (قانوني)، رشتهاي است كه با هدفهاي حقوقي موجود در نظام قضايي، همراستا شده است و بر تمام شاخههاي زبانشناسي، ازجمله آواشناسي، معناشناسي، گفتمان و... تاكيد ميكند. اين علم در ايران، چندان شناختهشده نيست؛ اما ميتواند در نظام قضايي، كاربردي درخور توجه داشته باشد. هدف از نوشتن اين مقاله، آن است كه نشان دهيم چگونه ابزارهاي زباني ميتوانند با تحليل زبانشناختي، به شناسايي جرم زباني كمك كنند؛ بهويژه زمانيكه هيچگونه مدرك معمول و شفافي دردسترس نيست. جرم زباني به برخي كنشهاي گفتاري اطلاق ميشود كه معمولاً غيرقانوني هستند؛ به عبارت ديگر، جرم زباني با كنش منظوري صورت ميپذيرد؛ مانند دروغ، فريب، تهديد، ارتشا و... . براي نگارش مقاله حاضر، پساز مشاهده پروندههاي متعدد در دادسرا و پليس آگاهي تهران بزرگ، يكي از دادههايي را كه جرم زباني «دروغ» در آن وجودداشت، برگزيده و سپس آن را تحليل كردهايم. اين داده نسبتاً كامل در دو مرحله تحليل شده است: نخست، جملههاي متهم بهلحاظ زبانشناختي و سپس روابط قدرت؛ درنهايت، به اين نتيجه رسيدهايم كه عوامل زباني مانند ابزار معنايي (طرحواره ذهني و قالب ذهني، معناي فعل)، ابزار نحوي (وجه فعل)، ابزار كلامي (روابط قدرت) و... ميتوانند در شناسايي و تحليل جرم زباني، موثر باشند. دروغ هم در دادسرا و هم در پليس آگاهي بهعنوان «ضابط قوه قضايي»، جرم تلقي ميشود. شايان ذكر است كه بررسي تمام جرايم زباني در يك مقاله ممكن نيست؛ از اين روي، در پژوهش حاضر، تنها جرم «دروغ در نظام قضايي» را بررسي كردهايم.
چكيده لاتين :
Forensic linguistics is a discipline coordinated with legal goals in the judicial system, focusing on all branches of linguistics including phonetics, semantics, discourse and etc. This science is not well known in Iran; where as, it can have applications in the judicial system. The author aims to show how linguistic analysis can help to identify language crime especially when there are no clear available proofs or documents. Language crime refers to some special speech acts which are typically illegal; in other words, language crime is accompanied with speech acts like lying, threatening, bribery… Having observed numerous cases in courts and police stations (Bureau of Police Investigation), the author chose data which included “lies” and analyzed it. This complete data is analyzed in two ways. First, “defendants’ statements” and second “power relation” are analyzed. The author draws this conclusion that linguistic strategies like semantic tools (schema, frame, verb meaning), syntactic tools (mood of verb), discoursal tools (power relation)… can be effective to identify and analyze language crimes. Perjury/lie is considered as a crime in both courts and Bureau of Police Investigation. Analyzing all language crimes in one article is not possible; therefore, the author analyzes just one which is perjury/lie.
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 7 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان