توسعه پايدار كشاورزي(زراعت و باغداري) با تاكيد بر پايداري منابع آب مطالعه موردي: دهستان كوهين، همدان

Sustainable agricultural development with emphasis on water resources sustainability case study: kohin, Hamedan

دستيابي به توسعه پايدار روستايي مهمترين هدف برنامه ريزان روستايي به شمار مي رود. آب به عنوان مهمترين و محدودكننده ترين نهاده توليدي كشاورزي ايران شناخته شده است. با توجه به اينكه آب در كشاورزي دهستان كوهين استان همدان نهاده اي مهم و بسيار محدود به شمار مي آيد و نيز به دليل تنگناهاي اقليمي و ضعف مديريتي استفاده پايدار از آب به يك امر الزامي تبديل شده است. اين در حالي است كه اقتصاد منطقه و روستاييان اين منطقه به شدت به منابع آبي موجود وابسته است. در اين مقاله با مطالعه ادبيات موضوع به شناخت شاخص هاي پايداري منابع آبي پرداخته و بر اساس اين شاخص ها به تهيه و تكميل پرسش نامه و تجزيه و تحليل اطلاعات؛ و سپس به بررسي و ارزيابي وضعيت پايدار منابع آبي دهستان كوهين پرداخته شده است. عوامل ناپايداري منابع آب شناسايي و در جهت رفع اين موانع و مديريت صحيح مورد بررسي قرار گرفته و در پايان پيشنهاداتي ارايه مي-گردد.

Achievement to sustainable rural development is rural plannerʹs most important goal. Water is recognized as most important and cramp resource in agricultural production in Iran. With attention to this point that water is an important and very limit resource in Kohins agriculture and for this reason that climatic limitations and management weakness in sustainable usage of water is a necessary work. This is in the manner that regions economy and villagers are dependent to existent water resources. In this article, is recognized the sustainability of rural water resources indicators within literature survey and on the basis of these indicators, we acted to complement the questionnaire and data analysis and then to the assessment of water resources sustainability in Kohin. Water resources unsustanability factors recognized and obstacles of authentic management surveyed and the end proposed offers.