جهت‌گيري فرهنگي در قشربندي سنّي

Age Stratification and Cultural Orientation

در اين مقاله به معرفي گروه‌بندي‌هاي سنّي به‌عنوان يكي از منابع جديد نابرابري و قشربندي اجتماعي و چگونگي تفاوت در جهت‌گيري‌هاي فرهنگي حاصل از آن پرداخته مي‌شود. هدف اصلي اين مقاله بررسي چگونگي تفاوت و يا تضاد ارزشي و نگرشي در گروه‌بندي‌هاي فوق‌الذكر است. براي نيل بدين هدف از روش فراتحليل كيفي مطالعات پيشين استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه فرض وجود شكاف و جدايي ارزشي بين جواني و بزرگسالي قابل ترديد است. اما علي‌رغم شباهت در فرض‌هاي بنيادي و ارزش‌هاي هدف و غايي قشربندي سنّي، راه‌هاي رسيدن بدين ارزش‌ها و جهت‌گيري‌هاي ابزاري آن‌ها متنوع شده و از يكديگر فاصله گرفته است. در واقع مي‌توان اين‌طور ادعا نمود كه بعضي از تحولات ساختاري ظاهراً به دليل وسعت فراگيري، همه اقشار سنّي و گروه‌هاي اجتماعي را در حوزه‌هاي ارزشي تحت تاثير خود قرار داده و برخي ديگر تنها در محدوده كوچك‌تر و در رابطه با گروه‌هاي خاص منشا اثر بوده است و در اين حيطه نيز تنها تفاوت در راه و روش‌، موجب تمايزات فرهنگي قابل رويت در گروه‌هاي سنّي شده است.

This paper addresses the age groups as one of the new sources of social inequality and stratification and the way in which differences in cultural orientation as the outcome are taking. The main objective of the paper is to examine the differences or contradictions of values and attitudes of the mentioned groups. To this end, we examined the previous researches according to qualitative meta-analysis method. The results verified that the assumption of the existence a gap between the young and the adult is not real. However, despite the similarities between the fundamental assumptions and end values of age groups, their approaches towards obtaining these values and instrumental orientations are noticeably different. In fact, it can be claimed that some of the structural changes are apparently caused by the spread of learning involving all social and age groups, whereas some others have been influenced by special young groups.