بررسي ميزان بروز مواجهه هاي شغلي با وسايل تيز و برنده دركاركنان درماني شاغل در بخش هاي اورژانس بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران طي سال هاي 89-1386

Needle sticks injuries among health care workers in emergency medical centers in Tehran University of Medical Sciences Hospitals (2007-2010)

مقدمه: آسيب هاي ناشي از مواجهه با وسايل تيز و برنده و همچنين خون و ترشحات بدن بيمار يكي از خطرات شغلي مهم براي كاركنان بهداشتي و درماني محسوب مي شود كه آنان را در معرض خطر تماس با ويروس هاي منتقله از راه خون بخصوص هپاتيتB ،C و ايدز قرار مي دهد.اين مطالعه با هدف تعيين ميزان مواجهه هاي شغلي با وسايل تيز و برنده دركاركنان درماني شاغل در بخش هاي اورژانس بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران طي سال هاي 89-1386 انجام گرفته است. مواد و روش ها: در اين پژوهش توصيفي از نوع طولي، 991 نفر از كاركنان درماني شاغل در بخش هاي اورژانس بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران از طريق نمونه گيري سرشماري از اول مرداد 1386 تا پايان تيرماه 1389 شركت داشتند. جمع آوري داده ها با استفاده از فرم مواجهه شغلي پژوهشگر ساخته با ضريب پايايي 71/0 مشتمل بر 32 سوال در دو بخش اطلاعات جمعيت شناسي و جزييات مواجهه شغلي صورت گرفت. براي تعيين اعتبار ابزار از روش اعتبار صوري و محتوا و براي تعيين پايايي از روش آزمون مجدد استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS با ويرايش 16 مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: نتايج مطالعه نشان داد كه در طي سال هاي پژوهش از تعداد كل 991 نفر واحد هاي مورد پژوهش 85/16درصد (167 نفر) دچار مواجهه شغلي با وسايل تيز و برنده شدند (167 نفر گروه مواجهه شغلي و 554 نفر گروه غير مواجهه شغلي). از نظر نوع وسيله سرسوزن و آنژيوكت به ترتيب با فراواني 08/55 درصد و 75/22 درصد بيشترين علت مواجهه هاي شغلي بودند. همچنين بيشترين موقعيتي كه افراد دچار مواجهه شغلي شده بودند به هنگام رگ گيري و گذاشتن مجدد سرسوزن به ترتيب با فراواني 7/24 درصد و 3/23 درصد بود. ارتباط معني داري بين واحد هاي مورد پژوهش در دو گروه از نظر متغيرهاي جمعيت شناسي بجز سابقه كار با مواجهه شغلي با وسايل تيز و برنده وجود نداشته است. نتيجه گيري: مقايسه نتايج مطالعه حاضر با مطالعات مشابه در ساير كشورها، نشان دهنده اين امر است كه بروز مواجهه هاي شغلي با وسايل تيز و برنده از ميزان پاييني بر خوردار است. اين امر ممكن است به دليل عدم گزارش دهي به موقع باشد، لذا پيشنهاد مي گردد يك نظام گزارش دهي منسجم مراقبت از مواجهه هاي شغلي كاركنان بيمارستان طراحي گردد.

Introduction: Today, Needle Stick Injuries (NSI) are very important occupational hazards experienced by healthcare workers lead to exposure to blood-borne viruses especially hepatitis B, hepatitis C and HIV. The aim of this study was to determine needle sticks injuries among health care workers in emergency medical centers in Tehran University of Medical Sciences hospitals (2007-2010). Materials and Methods: In this descriptive study 991 health care workers worked in emergency wards in Tehran University of Medical Sciences hospitals were followed for needle stick events from 2007 to 2010. Sampling method was census. Data were collected by a researcher-made questionnaire consisted of 32 questions included demographic variables and NSI included the event that leads to needle stick injuries. Content and face validity and also test-retest reliability (r = 0/71) were measured and data was analyzed by SPSS 16. Findings: The study population reported 167 needle stick injuries during the study period (167 health care workers exposure group, 554 health care workers not exposure group). Incidence rate of NSI was 16/85%. Majority of subjects in exposure group were female (50/89%), married (52/69%) and nurse (53/2 %) and also the mean age was 35/3 6/4. In most cases, needles (55/08%) and vein catheter (22/75%) were responsible for injuries. IV access (24/7%) and recapping of needles (23/3%) were most common action resulted to exposure. There werenʹt statistically significant different in demographic variables except working experience between exposure groups and not exposure group. Conclusion: According to the results of this study, incidence rate of NSI among HCWs worked in emergency wards in TUMS less than other studies in different countries. This might be an indication of inadequate reporting. It is suggested that, NSI in hospitals should be managed through obtaining an appropriate reporting system and organizing blood and body fluid exposure surveillance system.