عنوان مقاله :
اثر درمان با داروهاي پيشگيريكننده بر پتانسيل عضلاني برانگيخته دهليزي در مبتلايان به ميگرن
عنوان فرعي :
Effect of prophylactic drugs on vestibular evoked myogenic potential in migraine patients
پديد آورندگان :
معلمي، مرضيه نويسنده گروه شنواييشناسي، دانشكده توانبخشي، دانشگاه علوم پزشكي تهران، ايران Moallemi, marzieh , حاجي ابوالحسن، فهيمه نويسنده Haiiabolhassan, fahimeh , فتاحي ، جميله نويسنده , , تقا، منصوره نويسنده دانشگاه علوم پزشكي تهران Toqa, M. , ابوالفضلي، رويا نويسنده Abolfazli, roya , جلايي، شهره نويسنده دانشكده توانبخشي,گروه آمار زيستي,دانشگاه علوم پزشكي تهران,تهران,ايران Jalaie, SH , خمسه، فاطمه نويسنده واحد تهران پزشكي - دانشگاه آزاد اسلامي تهران Khamseh, fatemeh
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 39
كليدواژه :
ميگرن , پتانسيل عضلاني برانگيخته دهليزي , داروهاي پيشگيريكننده , سيستم دهليزي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: در بسياري از مبتلايان به ميگرن، مصرف داروهاي پيشگيريكننده در كاهش حملات و علايم بيماري از جمله شكايات دهليزي موثر است. با توجه به بهبود شكايات، احتمال تاثيرپذيري ساختارهاي عصبي مسيول، به دنبال مصرف داروها وجود دارد. بنابراين هدف مطالعه حاضر، مقايسه پتانسيل عضلاني برانگيخته دهليزي در مبتلايان به ميگرن با و بدون درمان با داروهاي پيشگيريكننده بود.
روش بررسي: افراد مطالعه شامل 46 فرد مبتلا به ميگرن در دو گروه بيماران تحت درمان با داروهاي پيشگيريكننده 21 نفر و گروه بدون درمان 25 نفر بودند. محدوده سني بيماران 60-20 سال بود. پتانسيل عضلاني برانگيخته دهليزي با ارايه محرك تنبرست 500 هرتز با شدت 95 دسيبل nHL ثبت شد.
يافتهها: ميانگين نسبت دامنهاي با p=0/02 و زمان نهفتگي بين قلهاي در گوش راست با p=0/03 و در گوش چپ با p=0/001 در گروه تحت درمان بيشتر از گروه بدون درمان بهدست آمد كه اين تفاوت از لحاظ آماري معنيدار بود. تفاوتي بين ميانگين زمان نهفتگي قله p13، n23 و دامنه مطلق در دو گروه مشاهده نشد (p > 0/05).
نتيجهگيري: داروهاي پيشگيريكننده ميگرن، احتمالاً در بهبود ميانگين پارامترهاي اصلي پاسخ در گروه بيماران تحت درمان نقش دارند.
چكيده لاتين :
Background and Aim: In many migraine patients prophylactic drugs are effective in reducing attacks and symptoms such as vestibular complaints. Therefore, related neural pathways are probably also affected. This study aimed to compare vestibular evoked myogenic potential in migraine patients under treatment with prophylactic drugs and those without any treatment.
Methods: Subjects included 46 patients with migraine. They were evaluated in two groups; those under treatment with prophylactic drugs (21 subjects) and those without treatment (25 subjects). The age range of patients was 20-60 years. The vestibular evoked myogenic potential were recorded with 500 Hz tone bursts at 95 dB nHL.
Results: Mean of amplitude ratio (p=0.02), and interpeak latency values in the right ear (p=0.03) and left ear (p=0.001) were higher in patients with prophylactic therapy than the group without therapy; this difference was statistically significant. There was no statistical difference between the two groups in terms of mean of latency of p13 and n23 peaks, and absolute amplitude (p > 0.05).
Conclusion: Prophylactic drugs probably improve mean of main response parameters of vestibular evoked myogenic potential in migraine patients with prophylactic therapy.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 39 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
