بررسي رابطه بهره برداري از فناوري هاي نوين ارتباطي و گرايش به اعتياد در جوانان 15 تا 30 سال(مورد: مناطق 2 و 18 شهر تهران)

The Relationship between the Exploitation of New Communication Technologies and the Tendency to Addiction in Young People 15 to 30 Years (about: Zones 2 and 18 in Tehran

اين پژوهش با هدف سنجش رابطه بهره برداري از فناوري هاي نوين ارتباطي(اينترنت و ماهواره) و گرايش به آسيب هاي اجتماعي(اعتياد) صورت گرفته است. اين پژوهش از نوع كاربردي و از شاخه توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش جوانان 15 تا 30 سال در مناطق 2 و 18 شهر تهران و حجم نمونه 400 نفر محاسبه گرديد. براي جمع آوري اطلاعات از ابزار پرسشنامه و براي تحليل داده ها از آزمون همبستگي پيرسون، آزمون من- ويتني و مدل معادلات ساختاري استفاده گرديد. نتايج آزمون همبستگي نشان داد كه بين تمام ابعاد فناوري هاي نوين ارتباطي و گرايش به اعتياد رابطه معناداري وجود دارد. نتايج آزمون من- ويتني نشان داد كه بين همه متغيرها به جز متغير مدت بهره برداري از فناوري در مناطق 2 و 18 تفاوت معناداري وجود نداشت. يافته هاي حاصل از مدل معادلات ساختاري نشان داد كه نوع استفاده از فناوري هاي نوين ارتباطي بيش از متغيرهاي ديگر در تغييرات گرايش به اعتياد سهم دارد و در ميان فناوري هاي نوين ارتباطي، اينترنت بيش از ماهواره در گرايش به اعتياد نقش دارد.