مقايسه كاركرد توجه رانندگان حادثه‌ساز و غيرحادثه‌ساز

Comparison of the Function of Attention Among Risky and Normal Drivers

پژوهش حاضر با هدف مقايسه كاركرد توجه در دو گروه رانندگان حادثه‌ساز و غيرحادثه‌ساز در سال 1390 انجام شد. جامعه آماري پژوهش تمام رانندگان مرد خودروهاي سواري در تهران بود. به روش تصادفي ساده 50 راننده حادثه‌ساز كه خودرو يا گواهينامه آنان ضبط شده بود، انتخاب شدند. در گروه گواه نيز 50 راننده مرد كه هيچ‌گونه تخلفي تا زمان پژوهش در سوابق آنها درج نشده بود، به شكل تصادفي ساده انتخاب شدند. كاركرد توجه با آزمون عملكرد پيوسته رازولد (1956)، اندازه‌گيري شد. يافته‌هاي حاصل از آزمون تحليل كواريانس نشان داد بين كاركرد توجه رانندگان حادثه‌ساز و غيرحادثه‌ساز تفاوت معناداري وجود دارد. در خطاي ارايه پاسخ، خطاي حذف و زمان واكنش، رانندگان حادثه‌ساز نمرات بالاتري نسبت به رانندگان غيرحادثه‌ساز كسب كردند (01/0P < ) و در جست‌وجوي صحيح رانندگان غيرحادثه‌ساز نمره بالاتري كسب كردند (01/0P < ).

The purpose of this study was to compare the function of attention in two groups of high risk drivers and normal ones. Using simple random sampling, 50 high risk male drivers were selected whose cars or licentiates have been taken by traffic staff in Tehran,2011. Also, in control group, 50 male drivers were selected who had no violations in their records. Attention function of the two groups was measured by continuous performance test. The findings of the analysis of covariance illustrated that in function of attention there was a significant difference between high risk and normal drivers. In commission error, omission error and reaction time indexes high risk drivers had higher scores than normal drivers (P < 0.01). While in correct detection normal drivers had higher scores than high risk drivers (P < 0.01). The findings demonstrated that there were significant differences between high risk and normal drivers in the function of attention.