مقايسه حداكثر نيروهاي عمودي عكس‌العمل زمين و نرخ بارگذاري در حركت فرود تك پاي مردان داراي زانوي پرانتزي و نرمال

The comparsion of peak vertical ground reaction forces and the rate of loading during single leg drop landing between men with genu varum deformity and normal knee

چكيده مقدمه: نرخ بارگذاري بالا با آرتروز ارتباط دارد و زانوي پرانتزي زمينه‌ساز بروز آرتروز ‌مي‌‌‌باشد، درك اين موضوع كه وجود اين ناهنجاري تا چه ميزان متغيرهاي بيومكانيكي را در حين فرود دستخوش تغيير مي‌سازد، سبب مي‌شود تا در جهت پيش‌گيري از آرتروز در افراد داراي ناهنجاري زانوي پرانتزي گام مهمي را برداريم. لذا هدف مطالعه حاضر، مقايسه‌ حداكثر نيروهاي عمودي عكس‌العمل زمين و نرخ بارگذاري در حركت فرود تك پا در مردان داراي زانوي پرانتزي و نرمال بود. مواد و روش‌ها: 40 نفر دانشجوي مرد سالم رشته تربيت بدني و علوم ورزشي، شامل 21 نفر داراي زانوي پرانتزي و 19 نفر داراي زانوي نرمال در اين تحقيق شركت كردند. ناهنجاري زانوي پرانتزي با استفاده از كوليس اندازه‌گيري و ثبت شد. آزمودني‌ها حركت فرود تك پا را از ارتفاع 30 سانتي‌متر روي صفحه نيرو انجام دادند. به منظور مقايسه پارامترها بين دو گروه از روش آماري MANOVA استفاده شد. يافته‌ها: تفاوت معني‌داري در حداكثر نيروي عمودي عكس‌العمل زمين در هنگام برخورد پنجه نشان داده نشد (48/0 = P)، اما تفاوت حداكثر نيروي عمودي عكس‌العمل زمين هنگام برخورد پاشنه (02/0 = P) و ميزان‌ بار (04/0 = P) بين دو گروه معني‌دار بود. نتيجه‎گيري: تغييرات اندك در زاويه مفصل زانو در صفحه فرونتال بر فعاليت عضلاني، گشتاورها و نيروهاي مفصلي در مفاصل زانو و مچ پا تاثير مي‌گذارد. ممكن است يك دليل بالاتر بودن خطر آسيب ديدگي و ابتلا به آرتروز در افراد داراي زانوي پرانتزي نسبت به افراد نرمال، نيروهاي عكس‌العمل زمين و نرخ بارگذاري بالاي اعمال شده به اندام تحتاني آن‌ها در حين فرود آمدن است و توصيه مي‌شود براي كاهش خطر آسيب ديدگي و ابتلا به آرتروز، بر تمرينات اصلاحي و عمل بيومكانيكي اصلاح يافته تمركز شود. كليد واژه‌ها: حداكثر نيروهاي عمودي عكس‌العمل زمين، نرخ بارگذاري، فرود تك پا، زانوي پرانتزي نوع مقاله: پژوهشي

Abstract Introduction: High rate of loading is related to osteoarthritis and genu varum result in osteoarthritis. Knowing the rate of affected biomechanical variables during landing which is the cause of this deformity result in fundamental understanding to prevent osteoarthritis in people with genu varum deformity. Hence the purpose of this study is to compare the peak vertical ground reaction forces and the rate of loading during single leg drop landing between men with genu varum deformity and normal knee. Materials and Methods: 40 male students in physical education and sport science participated in this research; subjects were 21 people with genu varum deformity and 19 with normal knee. Genu varum deformity was measured and recorded by a caliper. Subjects performed single-leg landing dropping from a 0.3 m height onto a force platform. Statistical analysis of data was performed between two groups via MANOVA test. Results: No significant difference was found in the peak vertical ground reaction during metatarsal contact (P = 0.48). However the peak of vertical ground reaction force in calcaneus contact (P = 0.02) and the rate of loading (P = 0.04) between groups were significantly different. Conclusion: Subtle variations in frontal plane of tibiofemoral joint angulation and standing foot angle, influence knee and ankle joint forces, moments, and muscle activation characteristics. The higher rate of injury and osteoarthritis risk in people with genu varum in respect to normal ones might be due to higher ground reaction forces and the rate of high loading inserted to the extremity during landing. To diminish the risk of injury and osteoarthritis, corrective exercises and corrected biomechanical activity are recommended. Keywords: Peak vertical ground reaction forces, Rate of loading, Single leg drop landing, Genu varum Type of article: Original article