بررسي تاثير دوزهاي مختلف عصاره برگ زيتون بر سطح ليپيدهاي بافت مغزي و نفوذپذيري سد خوني- مغزي در مدل سكته مغزي موش صحرايي

The effect of various doses of olive leaf extract on brain lipid levels and blood brain barrier permeability in rat stroke model

سابقه و هدف: مطالعات اخير پيشنهاد مي‌كنند كه عصاره برگ زيتون باعث سركوب التهاب و كاهش آسيب ناشي از استرس اكسيداتيو مي‌شود. با توجه به اهميت ايسكمي و خونرساني مجدد مغزي، در اين تحقيق اثر سه غلظت عصاره برگ زيتون (در مقايسه با گروه شاهد) بر ميزان نفوذپذيري سد خوني-مغزي و سطح ليپيدهاي بافت مغزي مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روشها: اين تحقيق به صورت تجربي روي 5 گروه 12 تايي موش صحرايي نر از نژاد ويستار انجام شد. گروه شاهد آب مقطر دريافت كردند در حاليكه سه گروه تيمار، عصاره برگ زيتون را از طريق گاواژ به مدت 30 روز دريافت كردند (50، 75 و mg/kg 100). براي گروه شم تيمار و القاي ايسكمي صورت نگرفت. دو ساعت بعد از آخرين دوز گاواژ شده، هر گروه اصلي به دو زيرگروه شامل 6 موش صحرايي تقسيم گرديد. در زيرگروه اول شريان مغزي مياني بسته شد و در آنها مدل‌سازي سكته مغزي كانوني انجام شد، و ميزان نفوذپذيري سد خوني-مغزي از طريق اندازه‌گيري ميزان جذب نوري اوانس بلو در بافت مغزي بررسي شد. زيرگروه دوم به صورت دست نخورده باقي ماند و براي آناليز ليپيدهاي مغزي از طريق كروماتوگرافي لايه نازك به كار رفت. سپس نتايج با آناليز واريانس مورد قضاوت آماري قرار گرفت. يافته‌ها: سطح كلسترول مغزي در گروه عصاره 50، 75 و mg/kg 100، به ترتيب 7/4±4/34، 8/5±9/35، 1/2±3/83 (ميلي‌گرم بر گرم وزن بافت مغز) و سطح كلسترول استر مغزي به ترتيب برابر با 8/1±2/15، 1/3±8/15، 6/3±3/16 (ميلي‌گرم بر گرم وزن بافت مغز) بود كه در مقايسه با گروه كنترل بالاتر بود. سطح تري‌گليسريد مغزي در گروه عصاره با دوزهاي 75 و mg/kg 100 برابر با 5/0±1/34 و 1/1±5/34 (ميلي‌گرم بر گرم وزن بافت مغز) بود كه در مقايسه با گروه كنترل بالاتر بود. كاهش نفوذپذيري سد خوني مغزي در گروههاي عصاره با دوز 75 و 100، در برابر گروه شاهد، از لحاظ آماري معني‌دار بود (در هر دو مورد: 001/0 p < ). در ضمن بين نيمكره‌هاي راست و چپ در گروههاي شاهد و گروه دوز 50 اختلاف معني‌دار وجود داشت (001/0p < )، اما بين نيمكره‌هاي راست و چپ در گروههاي تيمار شده با دوزهاي 75 و 100 اختلاف آماري معني‌داري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه عصاره برگ زيتون با تغيير در سطح ليپيدهاي مغزي و كاهش نفوذپذيري مغزي در مدل ايسكمي-خونرساني مجدد موش صحرايي، اثر محافظت عصبي داشته باشد. كارهاي بيشتري نياز است تا اين مشاهدات را گسترش دهد.

Background and Aim: Recent studies suggest that olive extract can suppress inflammation and reduce stress oxidative injury. We sought to extend these observations in an in vivo study of rat cerebral ischemia-reperfusion injury. Materials and Methods: In this experimental study, five groups, each consisting of 12 male Wistar rats, were studied. First group (control) received distilled water, while three treatment groups received oral olive leaf extract (OLE) for 30 days (50, 75 and 100 mg/kg/day, respectively). The last group (sham) underwent surgery without ischemia and did not receive OLE. Two hours after the last dose, each group was subdivided into two subgroups. In the first subgroup middle cerebral artery occlusion (MCAO) was induced during an operation, in order to assess neuropathology (blood brain barrier permeability), while the second subgroup remained intact and was used for brain lipid analysis. Results: The brain cholesterol levels in 50, 75, and 100 mg/kg/day OLE group were 34.4±4.7, 35.9±5.8, and 38.3±2.1 mg/g brain tissue weight, respectively; the cholesterol ester levels in them were 15.2±1.8, 15.8±3.1 and 16.3±3.6 mg/g brain tissue weight, respectively. These numbers were greater than the controls. Brain triglyceride levels in the 50 mg/kg/day group were similar to that in controls; but it was higher in the 75 and 100 mg/kg/day groups (34.1±0.5 And 34.5±1.1 mg/g brain tissue weight, respectively). The OLE reduced blood brain barrier permeability in 75 and 100 mg/kg/day group when compared to controls (p < 0.000, p < 0.000, respectively). There was significant difference between right and left hemisphere in control group and 50 mg/kg/day group (p < 0.000). ‍Conclusion:Our data suggest that OLE reduced the blood brain barrier permeability and changed brain lipids which may be cerebroprotective in a rat model of ischemia-reperfusion. Further work is required to extend these observations.