تعيين نتايج جراحي و ميزان رضايتمندي بيماران ارتوپدي حداقل دو سال بعد از Intramedullary Nailing ساق پا و باقي ماندن ايمپلنت

Surgical outcome and satisfaction in orthopaedics patients Intramedullary Nailing implant fixation remained in-situfor more than 2 years

سابقه و هدف: دستورالعمل براي خارج‌سازي ايمپلنت‌هاي ارتوپدي واضح نيست و لزوم خارج‌سازي روتين تمام ايمپلنت‌هاي ارتوپدي بعد از بهبود شكستگي‌ها هنوز مورد اختلاف نظر است. مطالعات معدودي به بررسي نتايج طولاني مدت بيماران بعد از جراحي ارتوپدي و قرار دادن ايمپلنت‌ها پرداخته‌اند و اين كمبود اطلاعات سبب شده كه جراحان ارتوپد به طور سليقه‌اي جهت خارج‌سازي ايمپلنت‌ها عمل كنند. اين مطالعه با هدف تعيين كيفيت زندگي و عوارض درازمدت پس از جايگذاري ايمپلنت Intaramedullary Nailing (IMN) در بيماراني كه حداقل دو سال قبل به دنبال شكستگي استخوان ساق پا تحت عمل جراحي IMN قرار گرفته‌اند، انجام شد. مواد و روشها: در يك بررسي پيگيري، بيماراني با شكستگي استخوان ساق كه در سال 1387 و قبل از آن ايمپلنت ارتوپدي در بدنشان قرار گرفته بود مورد بررسي باليني قرار گرفتند. بيماران از نظر عوارض ناشي از جراحي مانند درد و يا محدوديت حركت مفاصل معاينه شدند و كيفيت زندگي بيماران نيز توسط پرسشنامه SF-36 بررسي شد. يافته‌ها: امتياز كلي پرسشنامه SF-36 در بيماران، اختلاف آماري معني‌داري با امتياز محاسبه شده براي نرمال جامعه نداشت. 21 بيمار (2/31%) دچار محدوديت حركتي در مفصل مچ پا بودند و 11 بيمار (9/14%) ضعف در اندام جراحي شده داشتند. از نظر باليني در 9/68% بيماران دامنه حركت در مفصل مچ پا كامل بود. 3/70% از بيماران هيچ تندرنسي در معاينه اندام نداشتند. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه تقريباً تمام بيماران از نظر باليني نرمال بودند و كيفيت زندگي مشابهي با نرمال جامعه داشتند، خارج‌سازي روتين ايمپلنت در تمام بيماران توصيه نمي‌شود.

Background and Aim: Guidelines on implant removal are not clear and the routine removal of orthopaedic fixation devices after fracture healing remains an issue of debate. Few studies have evaluated long-term outcomes of patients with orthopaedic implants left in-situ and this lake of data has made the orthopaedic surgeons decide on implant removal differently. In order to add new data in this field, we designed this study. Materials and Methods: In a follow up setting, patients with Tibial shaft fractures who had received orthopaedic implants in year 2008 and earlier were clinically examined for any surgical complications such as pain or limited range of motion. Quality of life of each patient was evaluated using short form 36. Results: The total SF-36 score of the patients was not statistically different from the normal population (P > 0.05). 21 patients (31.2%) reported limited range of motion in ankle and 11 (14.9%) complained of weakness in the affected limb. Clinically, 68.9% of patients had full range of motion in ankle and 70.3% had no tenderness in the affected limb. ‍Conclusion: As most patients were clinically normal and had quality of life scores comparable to the normal population, removal of implants is not advisable in all patients.