بررسي عملكرد بيماران مبتلا به سو مصرف مواد در آزمون حركتي- ديداري بندر گشتالت

A Study of the relation between Body Image, Self-esteem, and Depression in Obesity

چكيده آزمون حركتي ديداري بندر گشتالت به طور وسيع به منظور غربالگري آسيب‌هاي عضوي مغز و به عنوان يك ابزار عيني در حيطه آسيب‌شناسي به كار مي‌ رود. پ‍ژوهش حاضر با هدف برسي عملكرد بيماران مبتلا به سو مصرف مواد و افراد غير مبتلا در آزمون حركتي- ديداري بندر گشتالت انجام گرفت. دويست داوطلب (100 مرد مبتلا به سو مصرف مواد و 100 مرد غير مبتلا) در اين پژوهش شركت كردند. آزمون حركتي- ديداري بندر گشتالت در مورد همه افراد گروه نمونه اجرا شد. داده‌هاي پژوهش با استفاده از روش‌ها و شاخص‌هاي آماري از جمله فراواني، ميانگين، انحراف معيار و آزمون خي دو مورد بررسي قرار گرفت. نتايج پ‍‍ژوهش نشان داد افراد مبتلا به سو مصرف مواد تعداد خطاهاي بيشتري در آزمون بندر گشتالت داشتند. اين نتايج برحسب مكانسيم‌هاي مختلفي همچون اختلال در عملكرد اجرايي (بازداري پاسخ و تصميم‌گيري)، نقص ادراكي- ديداري، نقص حركتي- ديداري و نقص توجه، تكانش‌وري شناختي و همچنين متغير‌هاي كه مقدم بر مصرف مواد هستند و همچنين پيامدهاي عصب‌شناختي مصرف مواد (مثل تاثير دارو شناختي مواد بر سيستم عصبي مركزي) قابل تبيين است. براي مثال، طبق فرضيه خوددرماني و انتخاب دارو افراد با آسيب‌شناسي مختلف آمادگي سو مصرف مواد و داروها را دارند.

The Bender Visual-Motor Gestalt Test has been used extensively as ascreen for brain organic pathology and as a projective test of pathology. The aim of this study was to comparison of the function of patients with substance abuse disorders and normal individuals in Bender-Gestalt Test. Two hundred volunteers (100 patients, 100 normals) were included in this research. All participants were asked to complete the Bender-Gestalt Test. The result showed that the patient group has higher number of errors in Bender-Gestalt test than the normal group. This result can be explained in terms of several mechanisms including visual-preceptor, visual-motor deficits, attention and executive functions impairment (response inhibition & decision-making), and cognitive impulsivity. Another possible reason for this difference between the two groups is neuropsychological alterations prior to the drug use and the existence of neuropsychological impairments that are produced as a result of drug use (such as pharmacological effects on the central nervous system). For example, the self medicating hypothesis noted that individuals with certain disorders use particular drugs.