بررسي تاثير روش كنترلي قطع كردن بر رشد علف هاي هرزآبزي غوطه ور (Chara Vulgaris) و (Najas felexilis) در درياچه پارك آزادگان تهران

The Study of Cutting Control Effect on Growth of Submersed Aquatic Weeds, (Chara vulgaris) and (Najas felexilis) in Azadegan Lake Park ofTEHRAN Tehran

كارا (Chara Vulgaris) و ناجاس (Najas felexilis) دو علف هرز آبزي غوطه ور هستند؛ كه بيشتر در آب هاي راكد غني از مواد غذايي يافت مي گردند. رشد بيش از اندازه اين گياهان باعث كاهش ميزان بهره برداري از منابع آبي و ايجاد خسارت هاي اكولوژيكي و اقتصادي در اين محيط ها مي گردد. در بسياري از سيستم هاي آب شيرين همچون تالاب ها، رودخانه ها و درياچه ها، كنترل موفق انواع گونه هاي علف هرز با استفاده از روش هاي مكانيكي به اثبات رسيده است. هدف از انجام اين تحقيق بررسي واكنش علف هاي هرز آبزي غوطه ور vulgaris C. و N. felexilis به قطع كردن در سه سطح (بدون قطع، يك بار قطع و دو بار قطع) در درياچه پارك آزادگان تهران بود. به همين منظور آزمايشي بصورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار انجام گرفت. صفات مورد آزمايش شامل ارتفاع و وزن خشك گياهان آزمايشي بود. نتايج اين آزمايش نشان داد كه يك بار قطع نسبت به تيمار شاهد به ترتيب موجب كاهش ارتفاع vulgaris C. و N. felexilis به ميزان 75/43 و 8/13 درصد مي گردد. همچنين دوبار قطع نسبت به يك بار قطع موجب كاهش معني دار (0.05?P) رشد و بازرويي گياهان آزمايشي گرديد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه، بيشترين ميزان كاهش وزن خشك و ارتفاع در تيمار دوبار قطع و براي گياه Chara مشاهده گرديد. بر اين اساس قطع كردن و تكرار دوره اي آن به دليل وارد آوردن استرس و كاهش حجم بالايي از ذخيره كربوهيدرات، اثر كنترلي مناسبي بر گياهان آزمايشي ايجاد نمود.

Chara (Chara vulgaris) and Najas (Najas felexilis) are two submersed weeds which are found in rich waters. The excessive growth of these plants cause the reduction in utilization of water resources and making some ecological and economical damages in these areas. In most fresh water systems, such as wetlands, streams and lakes, the efficacy of mechanical methods is well documented for major weed species. The aim of this study was to determine the response of C. vulgaris and N. felexilis to cutting in three levels (once, twice and without cutting) in Azadegan lake park of Tehran. The test was examined in factorial design with three replications. The tested parameters included plant length and dry weight. The results of this experiment showed that once cutting in comparison with control treatment, made 43/75 and 13/8 percent reduction in length of C. vulgaris and N. felexilis, respectively. Also, twice cutting compared with only once, caused considerable (P?0.05) reduction in growth of test plants. Thus, cutting and its replication, because of creating more stress and reduction in carbohydrate stock, brought about a better control effect on test plants.