بررسي تاثيرگذاري شاخص‌هاي ارتقا دهنده زيرساخت‌هاي فني و قانوني براي توسعه دولت الكترونيك در ايران با رويكرد دولت به دولت(G2G)

A study of the effectiveness of parameters improving Technical legal & infrastructures of developing E – government in Iran based on G2G Approach

دولت الكترونيك بحث برانگيزترين موضوع بعد از انقلاب صنعتي است كه به عنوان ابزاري قدرتمند براي بهبود كارايي داخلي دولت و كيفيت ارايه خدمات و همچنين مشاركت بخش عمومي در نظر گرفته مي‌شود. دولت بزرگترين سازمان در هر كشور است كه سازمان‌هاي بزرگ ديگري را زيرمجموعه خود دارد. الكترونيكي شدن اين سازمان بزرگ مي‌تواند روابط بين ساير قسمت‌ها را تسهيل كرده و گام موثري در جهت پيشبرد اهداف جامعه باشد. به نظر مي‌رسد براي قرار گرفتن ايران در رده كشور‌هاي جهان سوم، عمده موانع موثر بر عدم توسعه دولت الكترونيك در ايران زيرساخت‌هاي فني و قانوني باشد. عدم توسعه يافتگي دولت الكترونيك پيامدهاي محتملي چون ضعف در اجراي مردم‌سالاري هماهنگ با نيازهاي روز مردم و همچنين عدم موفقيت در اجراي تمركززدايي اختيارات و سازماندهي مجدد خدمات خواهد داشت. اين تحقيق از نوع كاربردي و از حيث روش تحليلي مي‌باشد كه بر آن است تا شاخص‌هاي ارتقا دهنده زير ساخت فني و قانوني را شناسايي و ميزان تاثيرگذاري و تاثيرپذيري هر يك را بسنجد، سپس آنها را اولويت‌بندي نمايد و راهكارهايي را براي تسريع در توسعه دولت الكترونيك در ايران ارايه نمايد. براي تعيين عوامل تاثيرگذار و تاثيرپذير از تكنيك ديمتل استفاده گرديده و نتايج حاصل از تحليل داده‌ها بيانگر اين است كه بايستي در زمينه زيرساخت فني شاخص «قابليت‌هاي سازماني» و در زمينه زيرساخت‌هاي قانوني و قانونگذاري، «ايجاد فضاي باز سياسي/دموكراسي» در اولويت قرار گيرند تا ارتقاي آنها، توسعه دولت الكترونيك در ايران را تسريع نمايد.

E – government is the most controversial issues standing second the Industrial revolution as it is identified as a powerful instrument as to improving internal efficiency of governments, quality improvement in service rendering and encouraging public participation. As the biggest organization in each state, government covers many other bigger organizations. Development of E – government can facilitate inter-sectoral relations and achievement of society objectives. It seems that technical–legal barriers ahead of E–government development have caused Iran remain in the list of third world states. under development of E – government has had likely consequences such as deficiencies in implementing coordinated democracy with the peopleʹs needs and also failure in decentralization of power and reorganization of servicing. As an applied and analytic study, this research aims at measuring the effectiveness of parameters improving technical - legal infrastructures of developing E – government in Iran, ranking their and finally offering solutions to the development of it in Iran. Dematel technique was employed to determine the effective and affected parameters. The data analysis show that "organizational capacity" and "open political- democratic atmosphere" should be given priority in the fields of technical and legal – legislative, respectively, so that, the process of E- government development in Iran can be facilitated .