بررسي رابطه بين دو دسته از عوامل سازماني (ساختار و فرهنگ) با مديريت دانش در دانشگاه افسري امام علي (ع)

A Study of the Relationship between two Organizational Elements as Structure &Culture and Knowledge Management in Imam Ali (PUH) Military University

در عصر دانايي كه دانش مهمترين سرمايه هر سازمان و جامعه‌اي محسوب مي‌شود، مديريت دانش وظيفه سازمان‌هايي است كه مي‌خواهند به سازمان يادگيرنده تبديل شوند. بسياري از سازمان‌ها كه مي‌خواهند بقا و موقعيت رقابتي خود را حفظ كنند، مديريت دانش را در پيش گرفته‌اند. اما موفقيت اين امر مستلزم آن است كه عوامل سازماني مختلف موجود در يك سازمان از جمله ساختار و فرهنگ سازماني داراي ويژگي‌هاي خاصي بوده و از انسجام و هماهنگي لازم برخوردار باشند. وجود شكاف و ناهماهنگي در بين اين عوامل، مانع مديريت دانش خواهد شد. در اين پژوهش از ميان عوامل سازماني متعددي كه در مدل‌هاي سازماني مختلف ذكر شده‌اند، به بررسي دو عامل كليدي «ساختار سازماني» و «فرهنگ سازماني» در رابطه با مديريت دانش پرداخته مي‌شود. «خلق دانش» و «انتقال دانش» به عنوان دو فعاليت اصلي و كليدي مديريت دانش در نظر گرفته شده‌اند كه ارتباط عوامل سازماني با اين دو عامل كليدي مورد بررسي قرار گرفت. روش پژوهش به صورت (توصيفي- پيمايشي) است و براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه و منابع كتابخانه‌اي استفاده شده است. جامعه آماري در اين تحقيق كليه فرماندهان، مديران و استادان دانشگاه افسري با مدرك كارشناسي به بالا مي‌باشد. نتايج نشان مي‌دهد كه رابطه معناداري بين اين عوامل سازماني و مديريت دانش وجود دارد. بنابراين بايد به سازمان به عنوان يك «سيستم» نگاه كرد و همه اين عوامل را مورد توجه قرار داده و وضعيت آنها شناسايي و تحليل شود. بررسي وضعيت عوامل سازماني از حيث ويژگي‌هاي لازم در رابطه با مديريت دانش، اقدام اوليه مهمي است كه مي‌تواند بنيان مستحكمي براي اقدامات بعدي در اين راستا فراهم سازد.

In the era of wisdom in which knowledge is identified as the most important capital of every organization and society, knowledge management is the main function of organization intending to act as learner organizations. Many of the organizations willing to survive and protect their competitive situation follow knowledge management approach. Success of this approach depends on the fact that various organizational parameters including structure and culture can enjoy certain characteristics and be cohesive and coordinated. Existence of gap and lack of coordination between these factors prevent implementation of knowledge management. The study focused on two key variables: ʹʹorganizational structureʹʹ and ʹʹorganizational cultureʹʹ in relation to knowledge management and ʹʹknowledge creationʹʹ and ʹʹknowledge transferʹʹ as two key activities of knowledge management. Methodologically, the study is descriptive and field in nature and in order to collect the data, questionnaire and library materials were used. The participants were selected from among the commanders, managers and professors of the university holding at least BA or BS degrees. The findings revealed significant relationship between the variables. Then organization should be looked at as a system and totality of the factors should be taken into account. Analysis of organizational factors in terms of requirement in relation to knowledge management is the first and most important measure which can have a strong ground for further studies.