استعاره ابزاري براي ترسيم انگاره دشمن

Metaphor as an Instrument for Depicting Mythical Images of the Enemy

رسانه ها براي بازنمايي دشمن از متون اقناعي سنگين و بسته اي براي كوبيدن بر طبل نبرد گفتماني استفاده مي كنند. اين نوع متون كه از غلظت ايديولوژيك بالايي برخوردار هستند به طور مستمر از استعاره هايي بهره مي برند كه ترسيم كننده انگاره هاي اسطوره اي مخوفي از دشمن مي باشند؛ ضحاك زمان. مقاله با بررسي ساختارهاي اقناعي، به مطالعه تفاوت هاي متون بسته و باز اقدام مي كند تا از اين رهگذر شناختي بهتر از راهكارهاي اقناعي كسب نمايد. دقيقا در همين رابطه است كه مقاله به تعريف استعاره به عنوان اصلي ترين ابزار براي ترسيم انگاره هاي ذهني از «دشمن» مي پردازد. در راستاي چنين تعريفي است كه استعاره به مثابه عنصر مركزي اسطوره مورد مطالعه و بررسي عميق تري قرار مي گيرد تا در نهايت مقاله قادر به دسته بندي انگاره هاي ترسيم شده از دشمن در نبردهاي گفتماني بر پا شده بوسيله رسانه ها در گذشته هاي دور و نزديك گردد.

To depict the image of the enemy, news media uses closed and heavy rhetorical texts as a type of discursive war drum. Texts with a very high ideological density, continuously use metaphors that stand as central concepts to form dreadful mythical images of the enemy; Hitler of our time. By examining persuasive texts, article also studies rhetorical strategies through pin pointing the differences that such closed texts have compared to open texts. Exactly in that respect, metaphors are studied as the central concept of modern media mythologies of the enemy. Finally, after close examination of myth as a strange media phenomenon in our modern time, article defines and categorizes different faces of the enemy as depicted by media in recent history.