سازگاري مولكولي درArtemia franciscana, Kellog 1906 پس از 10 سال حضور در زيستگاه جديد (درياچه مهارلو، استان فارس)

Molecular Adaptation of Artemiafranciscana, Kellog 1906, after 10 Years Existence in the New Environment (Maharlu Lake, Fars Province)

آرتميا سخت‌پوستكوچكياست كه توانايي تحمل شرايطمتفاوتاكولوژيك را دارد. اين موجود به‌خاطر ارزش غذايي بالا و ارزش تحقيقاتي خاص، شناخته‌شده است. گونه Artemia franciscan، در اصل بومي قاره آمريكا است اما به تازگي حضور آن در درياچه مهارلوگزارش شده است. با توجه به متفاوت بودن شرايط اقليمي زيستگاه طبيعي اين گونه در آمريكا با درياچه مهارلو و پايداري اين جمعيت مهاجم پس از 10 سال حضور در زيستگاه جديد،به نظر مي‌رسد كه اين موجود توانسته است خود را با شرايط درياچه مهارلو وفق دهد. از آن‌جا كه هر نوع سازش مولكولي مي‌تواند تهديدي براي جمعيت‌هاي بومي آرتميا باشد، در اين پژوهش تغييرات مولكولي ايجاد‌شده در ساختار دو ژن مهمCOI وHSP26 به روشPCR-RFLP بررسي شده است. برش آنزيمي موفق قطعهbp700ژن سيتوكروم اكسيداز I بادو آنزيم TaqIوEcoRI و همچنين قطعهbp217 ژن كدكننده HSP26باآنزيم Eco471، نشان دهنده تغييرات ژنتيكي در جمعيت مهاجم است. هفت هاپلوتايپ اختصاصي يافت‌شده در جمعيت مهاجم باعث ايجاد فاصله ژنتيكي 18/0= D بين اين دو جمعيت شد. بر اساس نتايج اين آزمايش و حضور موفق اين گونه در درياچه مهارلو، همچنين توان بالاي توليد مثل، حدس زده مي‌شود اين جمعيت آرتمياي غير بومي را مي‌توان در آينده به عنوان يكي از جمعيت‌هاي دو‌جنسي دايمي ايران مطرح كردكه يك تهديد جدي براي حذف جمعيت بومي آرتمياي پارتنوژنز محسوب مي‌شود.

Brain shrimp Artemia can tolerate different ranges of ecologic conditions. This animal is also known because of high nutrition value and special application in research. The species of Artemiafranciscana are found endemically in the American Continent but, recently, it has been reported from Mahalru Lake, Iran. Due to differences between ecological conditions of Maharlu Lake with the original habitat of A. franciscana, Great Salt Lake, and taking to account the 10 years successfulexistence of this species in the lake, it is believed that this species has adapted to the new environment genetically. Given the fact that any kind of adaption can endanger endemic MaharluparthenogeneticArtemia, in the present study, geneticaldifferentiation between the two populations of A. franciscana, before and after migration to the new environment was studied. The study investigated the structure of two important genes as COI and HSP26 using RCP-RFLP method. Successful digestion of the 700bp fragment of COI gene by two endonucleases enzymes, TaqI and EcoRI, in addition to the digestion of 217bp fragment by Eco471, revealed genetic diversity between the two populations. The 7 generated specific haplotypes led to calculation of the genetic distance of D=0.18 between the two populations. According to the results and also the successful residence of A. franciscana in Maharlu Lake, as well as high reproduction performance of A. franciscana comparing to other strains/species, it is believed that the settler Artemiacan be consideredr as of Iranian Artemia populations, which will threaten the existence of endemic parthenogeneticArtemia population in the lake.