طرح شخصيت حضرت مهدي در فيلمنامه‌هايي با الگوي ارسطويي و چالش‌هاي فرارو

Hazrat Mahdi character design and the upcoming challenges of Aristotelian pattern

چكيده اين مطالعه بر محور سوال انجام شده است كه اگر قرار باشد فيلمنامه‌اي با محوريت «حضرت مهدي» نگارش شود آن فيلمنامه از چه الگوي تكنيكي و فرمي تبعيت خواهد كرد. الگو‌هاي طراحي فيلمنامه‌هاي سينماي كلاسيك عموماً بر الگوي ارسطويي استوار است كه با توجه به مباني فلسفي و خاستگاه‌هاي فرهنگي چنين الگو‌هايي_ نمي‌تواند ظرف ايده‌الي براي طرح شخصيت‌هاي قدسي مانند معصومين و حضرت حجت7 قرار گيرد. با توجه به ابعاد عديده ساختار در فيلمنامه (مانند پيرنگ ماجرا، شخصيت‌پردازي، ديالوگ‌نويسي و...) اين مطالعه تنها بر بعد «شخصيت‌پردازي» در فيلمنامه متمركز شده كه از طريق احصا مختصات تكنيكي و مقتضيات شخصيت‌پردازي در فيلمنامه_ كارآمدي انها را در طرح شخصيت حضرت مورد ارزيابي قرار مي‌دهد. فرضيه اين مقاله اين است كه قابليت‌هاي تكنيكي فيلمنامه‌ها با الگو‌هاي ارسطويي عموماً مناسب طرح شخصيت‌هاي زميني‌اند و بايد در ويژگي‌هاي ساختاري اين الگو‌ها از جمله اصل شخصيت‌پردازي تصرف كرد و قابليت‌هاي نويني را در ساختار فيلمنامه ارايه داد. كليد واژه: الگوي ارسطويي فيلمنامه، شخصيت‌پردازي، شخصيت‌هاي قدسي، شخصيت حضرت حجت4.

Abstract This study was based on the question that if we are writing a movie script revolving around the "Mahdi" , the screenplay will follow which of the formal and technical pattern. Classic film screenplays are usually designed based on a patterns typically known as Aristotelian model. With regards to the philosophical foundations and cultural origins in which such patterns are based on, these cannot be an appropriate catalyst for infallible and divine characters, such as Mahdi. Given the complex structure of the numerous aspects of the script (like the story plot, character development, writing, etc.), this study only focuses the "character development" in the script, in which the technical characteristics and requirements of the characterization of the Screenplay are considered. In this way, their effectiveness in character design of Mahdi will be evaluated. Hypothesis of this paper is that the technical capabilities of the movie script patterns typically known as Aristotelian figures are only appropriate for designing the earthly characters and (for outr purpose), structural characteristics of these patterns including characterization should be manipulated and of a new set of features be provided in the structure of such movie scripts