رابطه هوش هيجاني و شناختي معلمان با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان

An Investigation into the Effect of Short-Term Psychoanalytic Psychotherapy with Self-Psychology Approach on Change of Attachment Style in Students with Insecure Attachment

پژوهش حاضر با هدف شناسايي رابطه بين هوش هيجاني و هوش شناختي معلمان و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان انجام شد. جامعه آماري شامل كليه معلمان (زن و مرد) پايه پنجم ابتدايي شهرستان علي آباد كتول در سال تحصيلي 88-1387 بودند كه 75 نفر از آنها به صورت تصادفي ساده به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. ابزار مورد پژوهش شامل آزمون هوش هيجاني بار–ان براي ارزيابي هوش هيجاني، آزمون هوشي وكسلر براي اندازه گيري هوش شناختي و متوسط نمرات نيمسال دوم به منظور بررسي پيشرفت تحصيلي دانش آموزاني كه معلم‏هاي آنها در دو آزمون هوش (وكسلر و بار–ان) شركت كرده بودند، بود. نتايج نشان داد بين هوش هيجاني معلمان و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد اما بين هوش شناختي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان رابطه معناداري وجود ندارد. در تبيين اين نتايج مي توان به اهميت هوش هيجاني در محيط كار و تفاوت گروه نمونه حاضر با پژوهش هاي قبل اشاره كرد.

This study examines the effect of short-term psychoanalytic psychotherapy with self-psychology approach on change of attachment style in students with insecure attachment.20 students recognized as having insecure attachment are selected as the sample for this research. 10 students are categorized under the ambivalent attachment and ten others under the avoidant attachment groups. These students filled the Hazan & Shaver attachment style questionnaire. Both groups had received therapy (12 sessions, once every week and individually). Finally the data were analyzed using the dependent T tests, and results show that the said type of therapy can affect the attachment style. It can be concluded that short-term psychoanalytic psychotherapy increases secure and decreases avoidant attachment style scores. However, no significant change is seen in the ambivalence attachment style scores.