مقايسه تاثير تفكر انتقادي بر فرايند تصميم گيري در نخبگان علمي، اجتماعي

The Relation between Emotional and Cognitive Intelligence of Teachers and Students’ Educational Progress

هدف از اين پژوهش، مقايسه تفكر انتقادي بر فرايند تصميم‌گيري در نخبگان علمي و اجتماعي است و تصوراتي است كه با حصول مهارت‏هاي فكري، امكان همگرايي بر نخبگان علمي واجتماعي فراهم مي‌آيد. اگرچه در روند تاريخ ايران براساس نگرش‌ها و زمينه‌هاي اجتماعي و فرهنگي مختلف به تعارض‌هاي نخبگان دامن زده شده است، گسترش مهارت‏هاي تفكر انتقادي و تصميم‌گيري به تعامل و تعاطي انديشه‌ها در نخبگان منجر مي‌شود و بر همين اساس تفكر انتقادي موقعيتي است كه در آن مسايل از چند ديدگاه مورد بررسي قرار مي‌گيرد و از طريق تبادل نظر براي، راه‌حل هاي مختلف پيدا مي‌شود و همچنين توسعه يافتگي مهارت‏هاي تفكر تحقق پيدا خواهد كرد. روش اين تحقيق از نوع علّي– مقايسه‌اي است و در آن، توانايي مهارت تفكر انتقادي بر فرايند تصميم‌گيري در نخبگان علمي– اجتماعي مورد مقايسه قرار گرفته است. توانايي تفكر انتقادي كه از قبل ايجاد شده است، به صورت شبيه‌سازي توانايي تفكر تحليلي، تفكر استنباطي و تفكر ارزشيابي بر فرايند تصميم‌گيري گروهي، راهبردي و تعارض‏هاي اجتماعي مورداندازه‌گيري قرارگرفت. در اين پژوهش، نمونه تحقيق نخبگان علمي، اجتماعي به صورت نمونه‌گيري هدفدار و خوشه‌اي در سطح كشور، در دو گروه و هر گروه 110 نفر انتخاب شد. در اين پژوهش از آزمون مهارت‏هاي تصميم‌گيري محقق ساخته و تفكر انتقادي كاليفرنيا استفاده شد. تجزيه وتحليل آماري داده‌ها و انتقال آنها به برنامه SPSS با استفاده از آمار توصيفي وآمار استنباطي آزمون t، ضريب همبستگي، تحليل سه عاملي و رگرسيون گام به گام محاسبه شده ‌است. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه تفكر انتقادي و تصميم‌گيري در نخبگان علمي بيشتر از نخبگان اجتماعي بوده و تاثير تفكر انتقادي بر فرايند تصميم‌گيري در نخبگان علمي معنادار مي‌باشد. معادله رگرسيون نشان داد كه تفكر استنباطي 11 درصد فرايند تصميم‌گيري را تبيين مي‌كند. در جمع‌بندي كلي مي‌توان گفت كه فرايند تعارض بين نخبگان، چندوجهي است و در واقع اين تعارض هم واكنشي به وضع موجود و هم عاملي براي تغيير است. بنابراين به نظر مي‌رسد كه راه جلوگيري از تعارض، برنامه‌ريزي دراز مدت و سوق به همگرايي ملي است.

This research is aimed at comparing the effect of critical thinking on the decision-making process in scientific and social elites. In this causal-comparative study, the sample was selected via cluster and purposive sampling. The ability of critical thinking, which has previously been created, is measured by stimulating analytical, inferential, and evaluative thinking skills during the group and strategic decision-making process and social conflicts. The major findings of this study indicate that critical thinking and decision making skills were more in scientific elite than social ones, and the effect of critical thinking on the decision-making process in scientific elites is significant. Also, the inferential thinking explains 11% of the decision-making process.