رويكرد نشانه‌شناختي به تحليل ارتباطات درون فردي در فيلم «زندگيِ دوگانه ورونيك» 1

A semiotic approach to the analysis of intrapersonal communication in the Double Life of Veronique

سينما علاوه بر آنكه خود يك وسيله ارتباط جمعي است، ابزار بازنمايي ارتباطات نيز هست. در اين مقاله كوشيده‌ايم با رويكردي نشانه‌شناختي به تحليلِ بازنماييِ ارتباطات درون‌فردي در سينما بپردازيم و براي اين منظور، اثري از كريستف كيشلوفسكي، يكي از كارگردانانِ مولّف اروپاي شرقي را، برگزيده‌ايم. در اين مقاله با تاكيد بر فيلمِ «زندگي دوگانه ورونيك»، رمزگانِ خاصّ‌ِ كيشلوفسكي را در نمايشِ اين نوع ارتباط، تحليل كرده‌ايم و نشان داده‌ايم كه فيلمساز با تعريفِ رمزگانِ فنّيِ خاصّ خود، دو بخشِ جسماني و درونيِ انسان را به تصوير مي‌كشد. او از نشانه‌هاي موردِ اشاره در روانكاويِ يونگي در جهتِ نمايشِ ارتباط فرد با خودش بهره مي‌گيرد و خواب‌ديدن را، كه يكي از مضامينِ كليدي در تعريفِ ارتباطاتِ درون فردي است، به شكلي واقع‌گرايانه و به‌وسيله روايتِ داستاني درباره دو بُعدِ زندگيِ يك شخصيت، به تصوير مي‌كشد.

Feature film, is one of the most popular means of mass communication; it is also a medium in which all forms of communication is being represented. The main objective of this paper is to examine the representation of intrapersonal communication in cinema and for this purpose we have chosen one of the Krzysztof Kieslowskiʹs films. Kieslowski was one of auteur eastern European filmmakers. In this paper, with emphasis on "the Double Life of Veronique", we have analyzed Kieslowski’s special codes in displaying this type of communication. We have applied the semiotic approach to illustrate the usage of signs in this movie. In this article we have shown that the filmmaker, with his special technical codes, has represented both physical and psychological dimensions of a human being. He uses the signs, especially Jungian symbols in "analytical psychology", to display the intrapersonal communication. He illustrate a realistic approach to "dreaming" – one of the key themes in intrapersonal communication – to form a narrative about two dimensions of the main character.