دينداري و عوامل فردي‏ و سازماني موثر در آن در بين جوانان شاغل در نهادهاي فرهنگي كشور(با تاكيد بر نهادهاي مردمي)

Religiousness and Individual - Organizational Factors Affecting it among Youth Employed in Cultural Institutions in Iran

مقاله حاضر بر اساس پژوهشي با هدف بررسي سطح دينداري جوانان و شناسايي عوامل فردي و سازماني موثر در افزايش و يا كاهش آن در برخي سازمان هاي فرهنگي كشور تنظيم شده است. روش تحقيق پيمايشي و ابزار گردآوري، پرسشنامه محقق ساخته بوده است. اعتبار ابزار تحقيق از طريق اعتبار صوري مشخص شده است. به منظور اندازه‏گيري پايايي ابزار تحقيق، از روش آلفاي كرونباخ استفاده شده است. آلفاي عوامل موثر بر سطح دينداري 79% به دست آمده كه قابل پذيرش است. جامعه آماري شامل جوانان شاغل در برخي ادارات دولتي و مراكز وابسته درسطح كل كشور در كليه سطوح تحصيلي به تعداد 25000 نفر بوده كه با روش فرمول كوكران برآورد شده است. روش نمونه‏گيري مورد استفاده چندمرحله‏اي و تصادفي بوده است. واحدهاي نمونه از يازده استان كشور انتخاب شده است. داده هاي بدست آمده با استفاده از آزمونهاي همبستگي پيرسون، رگرسيون چند متغيره و تحليل مسير، تجزيه و تحليل شده است. 73.5 درصد دينداري بسيار زياد و 25 درصد دينداري زياد داشته اند. بين متغيرهاي ارضاي نياز، نحوه مديريت، جامعه‌پذيري سازماني، امكانات، رابطه دوستانه، علقه سازماني و سطح دينداري جوانان رابطه معني دار وجود داشته است. تنها بين دو متغير پايگاه اجتماعي و دينداري جوانان رابطه معني دار مشاهده نگرديد. نتايج تحليل مسير نشان مي دهد تاثير همه متغيرهاي فوق بر دينداري افزاينده بوده است، بجز متغير امكانات كه به طور مستقيم تاثير كاهنده بر دينداري داشته است. به منظور بهبود دينداري جوانان تقويت رفتارها و اعمال ديني، توجه به نيازهاي جوانان، اصلاح نظام مديريتي، معرفي فرهنگ و ارزشهاي سازماني، افزايش امكانات فرهنگي، انجام فعاليتهاي فرهنگي و تربيتي و تقويت آموزشها لازم و ضروري است.

The present article is based on a research with the aim of investigate the level of youthsʹ religiousness and identify individual and organizational factors affecting its rise and fall in some cultural organizations in Iran. A survey method was used in the present research and data were collected through using a researcher-made questionnaire. The validity of the instruments was determined through face validity. In order to measure the reliability of the instruments, Cronbachʹs Alpha was used. The alpha of the factors affecting the level of religiousness was 79% which was acceptable. The statistical population included youths employed in governmental organizations and subordinate offices throughout the country in all educational levels, which were 25,000 individuals, from which a sample of 2,250 individuals were selected by using Cochran formulae. Multistage and accidental methods of sampling were used in the present study. Data obtained were analyzed by using Pearson Correlation-Coefficient, multivariate regression, and route analysis. 73.5% of the participants had high and 25% had low religiousness. There was a significant relationship among need fulfillment, management style, organizational sociability, facilities, friendly relations, organizational dependency, and youthsʹ religiousness. Only between social status and youthsʹ religiousness, no significant relationship was observed. The results of the route analysis showed that all of the above mentioned variables had positively increased religiousness, except the facilities variable which directly decreased the level of religiousness. In order to improve youthsʹ religiousness, itʹs necessary to support religious behaviors and practices, pay attention to youthsʹ needs, change the management system, introduce organizational values and culture, increase cultural facilities, perform cultural and educational activities, and improve training.