تاثير آموزش تن‌آرامي و رفتارهاي دلبستگي بر ميزان اضطراب مادران نخست باردار شهر شيراز: كارآزمايي باليني تصادفي‌شده

Effect of Relaxation and Attachment Behaviors Training on Anxiety in First-time Mothers in Shiraz City, 2010: A Randomized Clinical Trial

زمينه و هدف: اضطراب مادر، كه اولين شخصيت تاثير‌گذار در بهداشت رواني كودك مي‌باشد، بسيار حايز اهميت است. استفاده از روش‌هاي كاهش اضطراب مادران باردار نقش موثري در كاهش مشكلات رواني مادر و فرزند او دارد. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير آموزش رفتارهاي دلبستگي و تن‌آرامي بر اضطراب مادران نخست باردار صورت گرفت. روش بررسي: پژوهش حاضر به روش كار‌آزمايي باليني بر روي 126 زن باردار شكم اول (42 نفر گروه تن‌آرامي، 42 نفر گروه دلبستگي، 42 نفر كنترل)، مراجعه‌كننده به 2 بيمارستان حافظ و شوشتري شهر شيراز در تابستان سال 1389 انجام شد .ابزار مورد استفاده شامل: فرم اطلاعات فردي، بارداري و پرسشنامه اضطراب اسپيلبرگر (Spielberger) بود. براي دوگروه آزمايش علاوه بر مراقبت‌هاي معمول بارداري، 4 جلسه 90 دقيقه‌اي كلاس‌هاي آموزش رفتارهاي دلبستگي و تن‌آرامي طي 4 هفته (هفته‌اي يك‌بار) برگزار شد. گروه كنترل فقط مراقبت‌هاي معمول بارداري دريافت نمودند. نمره اضطراب قبل از مداخله، همچنين در پايان مداخله در هر سه گروه سنجيده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي مجذوركاي و آناليز واريانس وتي زوج استفاده گرديد. (05/0p < ) معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در اين بررسي، ميانگين نمره اضطراب قبل از مداخله در سه گروه اختلاف آماري معني‌داري نداشت، ولي ميانگين نمره اضطراب بعد از مداخله در سه گروه اختلاف آماري معني‌داري نشان داد (004/0p < ). در دو گروه آزمايش بعد از مداخله، در ميانگين نمره اضطراب كاهش و در گروه كنترل افزايش مشاهده گرديد. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد آموزش رفتارهاي دلبستگي و تن‌آرامي موجب كاهش اضطراب در مادر باردار مي‌شود.

Background and Objectives: Anxiety of mother, as the first personality influencing child’s mental health, is of great importance. Use of anxiety-reducing techniques for pregnant mothers plays an important role in decreasing maternal and child psychological problems. This study aimed to determine the effect of relaxation and attachment behaviors training on anxiety in first-time mothers. Methods: The present study was done as a clinical trial on 126 primigravida women (42 subjects as relaxation group, 42 subjects as attachment group and 42 subjects as control group) referred to Hafiz and Shushtari hospitals in Shiraz (2010). Data were collected using personal data form and Spielberger Anxiety Inventory questionnaire. In addition to routine pregnancy care, four 90 minute sessions of attachment behaviors and relaxation training courses were held during 4 weeks (once a week). The control group only received routine pregnancy care. Anxiety score before the intervention and at the end of the intervention were analyzed in all three groups. Data analysis was done using chi-square, Anova and paired t-test analysis, p < 0.05 was considered statistically significant. Results: In this study, the mean anxiety scores were not significantly different in the three groups before the intervention, but there were significant differences among three groups after the intervention (p < 0.004). There was a decrease in the mean anxiety score in the two experimental groups after the intervention, whereas there was an increase in the control group. Conclusion: The results of this study indicated that relaxation and attachment behaviors training could reduce anxiety in pregnant mothers.