نگاهي به نظريههاي مباني والديني

A study on the Fundamental Parental Theories

پيشرفتهاي شگرف در فناوريهاي توليدمثل در ساليان اخير اگر چه حل مساله ناباروري را ممكن ساخته اما در مقابل مسايلي را در حوزه فقه، حقوق، فلسفه، اخلاق، و جامعه شناسي مطرح كرده است كه حل آنها به مراتب از درمان ناباروري دشوارتر به نظر ميرسد. يكي از مهمترين اين مسايل، رابطه پدرمادري است. يا به عبارت دقيقتر پاسخ به اين مساله كه چه كسي پدر و مادر طفل متولد شده از طريق تكنولوژيهاي درمان ناباروري است. بررسي تيوريهاي دادهشده در اين زمينه و انتخاب يكي از چهار رويكرد ژنتيكگرايي، بارداريگرايي، قصدگرايي و سببگرايي در نظام حقوقي ايران با توجه به حجم مراجعين به اين درمان در ميان زوجين ايراني و روبهروشدن با هزاران كودك اين- چنيني در چند دهه آينده از اهميت بسياري برخواردار است. نگارنده در اين مقاله پس از بررسي ديدگاه اسلام و حقوق ايران به مساله نسب، به بررسي ادبيات موجود در زمينه رابطه پدر مادري برآمده و پس از بررسي ديدگاههاي موافقين و مخالفين هر رويكرد، به انتخاب سببگرايي قصدمدار به عنوان بهترين روش برميآيد.

Although considerable developments in reproductive technologies made it possible to solve the problem of sterility, it posed some questions in the areas of Islamic jurisprudence, law, philosophy, ethics and sociology. Solving these problems seems to be even more difficult than those caused by sterility. One of these questions is the relationship of the child and his/her parents. In other words, it is the response to a question: Who is the parent of the child who is bored as a result of technologies related to sterility therapy? Studying the theories presented in this field and choosing one out of four following choices in Iranian legal system are very important. Genetic-based, pregnancy-based, intent-based and cause-based theories. A number of Iranian couples refer to special clinics and there will be number babies who will be borne through such technologies. Studying the viewpoints of Islam and Iranian legal system about geneology, the author of the present article, reviewed the literature of parental relationship. She studied the viewpoints of advocates and opponents in each approach and then chose the cause-intent-based approach as the best one.