پيوند ضرورت در حمل و ضرورت در حكم از نگاه سهروردي و ملاصدرا

The Connection of Necessity in Predication and Necessity in Judgment in Suhrawardi and Mulla Sadra

فيلسوفاني كه روش علم را قياس برهاني ميدانند بلحاظ روش‌شناختي ناچارند گزاره‌هاي علوم را قضاياي حملي موجب كلي ضروري بدانند و از سوي ديگر در علوم اغب قضايا داراي جهت فعليت يا امكان هستند. اين تعارض بوسيله ضرورت بتّاته سهروردي قابل حل است و همين امر اهميت نظريه ‌وي و ملاصدرا را در تحويل قضاياي علوم به گزاره‌هاي موجبه كليه ضروريه مشخص ميكند. البته ديدگاه ابن‌سينا در تفكيك ميان ضرورت در نسبت محمول با موضوع و ضرورت در حكم براي حل معضل يادشده بلحاظ منطقي مردود است.

Those philosophers who believe that demonstrative syllogism is the method of science have to consider scientific propositions as affirmative necessary and universal predicative propositions in terms of methodology. On the other hand, in sciences propositions almost always enjoy either actuality or possibility. This contradiction can be solved through Suhrawardi’s certain necessity, which reveals the importance of his theory and that of Mulla Sadra in reducing scientific propositions to affirmative universal necessary propositions. Of course, Ibn Sina’s view regarding the distinction between the necessity of the relation of the predicate to the subject and the necessity of judgment for solving the above dilemma is logically rejected.