ساختار توليد شير در گاوداريهاي صنعتي شهرستان اصفهان

Production structure of milk-producing farms in the Isfahan County

چكيده هزينه نسبتاً بالاي توليد شير ضرورت و اهميت توجه توليدكنندگان و سياست‌گذاران را در جهت كاهش قيمت تمام شده آن از طريق كاهش هزينه‌ها نمايان مي‌كند. چنين امري مستلزم آگاهي كامل از ساختار تكنولوژي توليد اين محصول مي‌باشد. در مطالعه حاضر، ساختار توليد گاوداريهاي توليدكننده شير در شهرستان اصفهان مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور با استفاده از تيوري دوگان، تابع هزينه ترانسلوگ و معادلات سهم عوامل در قالب يك سيستم معادلات به ظاهر نامرتبط تكراري به طور همزمان تخمين زده شد. نتايج نشان داد كه توليد شير در منطقه و دوره مورد بررسي داراي بازده صعودي نسبت به مقياس مي‌باشد. مقادير عددي مربوط به كششهاي خودقيمتي نيز بيانگر كشش‌ناپذيري تقاضاي تمامي نهاده‌ها در برابر تغيير قيمت آنها است كه در اين ميان كشش قيمتي تقاضاي خوراك دام از همه كوچكتر است. همچنين براساس يافته هاي تحقيق كشش متقاطع خوراك دام در برابر تغيير قيمت ساير نهاده‌ها كمتر از كشش متقاطع ساير نهاده‌هاست. بدين ترتيب پيشنهاد مي شود تمهيداتي اتخاذ گردد كه واحدهاي گاوداري با افزايش متناسب نهاده‌هاي توليد، مقدار شير توليدي را افزايش دهند و از مزاياي افزايش مقياس در راستاي اقتصادي‌تر نمودن توليد شير استفاده نمايند.

Abstract Relatively high cost of milk production appears the necessity and importance of producers and policy makersʹ attention in order to reduce the production cost. It would require full knowledge of the structure of production technology. The present study analyzed the production structure of milk-producing farms of Isfahan. To this end, the Translog cost function and derived cost share equations estimated in a system of equations by iterative seemingly unrelated regression using the theory of duality. The results showed that the milk production has increasing returns to scale. Magnitudes of own price elasticity of inputs also indicate that they are inelastic. However, the own price elasticity of animal feed is the smallest. Also, the cross elasticity of animal feed against the change of other input prices is lower than other ones. Finally, it is recommended that the milk-producing farms can increase milk production by increasing the amount of inputs proportionally. In other words, they can use advantages of increasing returns to scale in order to more economical production.