نقش نهادهاي مديريت شهري در مديريت پايدار شهر با تاكيد بر جايگاه كميسيون ماده پنج شهر تهران

The Role of Institutions in Sustainable Urban Management with an Emphasis on the Five Commissions Position in Tehran Metropolitan

توسعه پايدار، مشتمل بر رشد و توسعه موزون اقتصاد، محيط زيست و جامعه انساني و فرهنگ، وظيفه ي پيچيده اي است و حصول به آن اهميت نهادهاي دولتي را به واسطه ي در اختيار داشتن قدرت هاي قانوني و وظيفه ي صيانت از آن چه متعلق به عموم، مورد تاكيد قرار مي دهد. از جمله نهادهاي تصميم گير و اثرگذار در امر توسعه پايدار شهري كميسون ماده پنج وزارت مسكن و شهرسازي مي باشد كه بر اساس قانون تنها مرجع تغيير در طرح جامع و تفصيلي مصوب شهر و تعيين كاربري هاي مورد نظر مالك است. هدف از اين پژوهش بررسي كميسيون ماده پنج تهران به عنوان نهادي ميان بخش در مديريت شهري در تحقق توسعه پايدار شهر تهران مي باشد. روش مورد استفاده در اين پژوهش تحليلي- تبييني بوده و جمع آوري اطلاعات با استفاده از پرسشنامه، در دو سطح مختلف شامل مديران، متخصصصان مرتبط با مديريت شهري و فعال در كميسيون ماده پنج تهران و متخصصين و صاحب نظران دانشگاهي صورت گرفت. يافته ها نشان مي دهد كه در گروه نقاط قوت ابلاغ مصوبات به ادارات و مناطق شهرداري در مدت زمان مقرر، در گروه نقاط ضعف كمبود نيروي متخصص و فني جديد، در زمينه عوامل فرصت ها وجود فارغ التحصيلان دوره هاي تحصيلات تكميلي مرتبط با مديريت شهري و در زمينه تهديدها، رانت زمين و دلالي زمين با بالاترين وزن نسبي در اولويت قرار گرفته اند. بر اساس نتايج سهم عوامل تهديدها از مجموع وزن نسبي بين گروهي برجسته تر مي باشد. در انتها، پژوهش حاضر بر لزوم مشاركت مردم در اعمال هر نوع تغييري تاكيد مي كند.

Sustainable development, including harmonious growth and development of economy, environment and society, is complex task and achieving it highlights the importance of governmental institutions due to having the legal power and having task preserve public property. An effective decision-maker institution in urban sustainable development is Commission of Article five in Housing and Urban Development ministry which is only one to change an approved detailed plan of city. This research aimed at recognition study of commission of article five as mediator and coordinator institute in urban sustainable development in Tehran metropolis. In order to this, in this investigation, analytical-explanatory Method was used. Data were gathered by questionnaire in two different levels: urban managers in Commissions of article five and specialists in university. The results show that in time impart of approvals to municipal offices in strength variables, shortages in technical personnel in weakness variables, high number of undergraduates related to urban management in opportunity variables, and land rent and land dealers in threat group have highest relative weight among other variables. Corresponding to results, total relative weight of the threat factors shares the most prominent weight of all groups. Finally, research emphasizes the necessity of public participation in decision-making process for any change.