ضرورت بومي سازي نقد هنر ايران

The necessary of localization of art criticism in Iran in the global interactions

برداشت گذشتگان ما از هنر و زيبايي با آنچه امروزه در دنياي معاصر از دريچه ي نظريه‌ها و ديدگاه‌هاي مدرن، پست مدرن و پساپست مدرن درك مي‌شود تفاوت آشكاري دارد. براي فهم تفاوت ديدگاه ها وانتظاراتي كه از آن مي رود ضروري است تا به ارزيابي نظريات سنتي و نوين در جلسات نقد تخصصي بپردازيم. مباحثي كه اكثراَ در جلسات نقد در كشور ما ارايه مي شود تفسيرها و تاويلاتي است كه از نظريه پردازي نقادان و فيلسوفان غربي بهره گرفته است. به نظر مي رسد اگرچه توان ارايه ي نقد-هاي هنر همسو با نيازهاي فكري، هنري و فرهنگي جامعه وجود دارد، ولي در جلسات علمي، تنها نظريه‌پردازي هاي جديدي معتبر شناخته مي شود كه بر اساس نظريات مستشرقان و يا فيلسوفان غير بومي شكل گرفته باشد. اين مقاله مبحثي نظري است كه با توصيف نظريات نقد بومي به تحليل بايدها و نبايدهاي آن مي پردازد. فرضيه ي غالب در اين مقاله آن است كه تا منتقد بومي به كرسي نظريه پردازيي همسو با نيازهاي جامعه ي خود دست نيابد، نقادي هنر در ايران داراي خلل و معضل باقي خواهد ماند. هدف اين مقاله كه با اسناد كتابخانه اي گردآوري شده است، علاوه بر آسيب شناسي عمومي نقد هنر معاصر ايران، ارايه ي راهكارها و پيشنهادهايي در جهت رفع آنها بوده است. اين مقاله با بررسي وضع موجود نقد هنري كشور در تقابل با نظريات نقد در دنياي پست مدرن به اين مهم دست يافته است كه نياز به بومي سازي نقد هنري يك ضرورت انكارناپذير است و اين كه نقد هنري مي تواند به ارتقاي سطح فرهنگ و هنر جامعه در تعاملات جهاني كمك رساند.

The understanding of art and beauty of the past what todayʹs contemporary theories (modern, postmodern and post-postmodern) have differences obvious. To understand the different perspectives from which it is necessary to evaluate the traditional and new ideas pay in the specialized review meetings. Most of our topics which will be presented at the meeting criticized are the interpretations and comments of west critics and philosophers. However, there are the requirements of art criticism, intellectual, artistic and cultural community, and it is provided in line with the needs of the art critic, but the scientific sessions, the new theories are validated based on the ideas of west philosophers and non-native orientalists are formed. This paper is the theoretical discussions that want to describe the theories of criticism and must and not must in native art critic. The dominant hypothesis in this paper is that until art criticizers do not acquire society needs in line with their native seats theory, the suffered damage and the problem of the art criticism will remain. This article has been compiled with the document Library. At first, it is paid to the general Pathology of criticism on the contemporary art. Then there are given the solution and suggestion for solving of them. Art criticism can help to promote and improve arts and culture community, also it brings the global interactions. Finally it is concluded that localization of art criticism in contemporary Iran is an undeniable necessity.