تاثير 12 هفته تمرين استقامتي ، مقاومتي و موازي بر حجم ها و ظرفيت هاي ريوي دانشجويان مرد غيرفعال

The effects of 12 week endurance, resistance and concurrent training on respiratory

بسياري از مشكلات تنفسي نقش مهمي ايفا مي كند. پژوهش حاضر به منظور بررسي تاثير 12 هفته تمرين استقامتي ، مقاومتي و موازي بر حجم ها و ظرفيت هاي ريوي دانشجويان مرد غير فعال انجام شد. 36 دانشجوي مرد غيرفعال انتخاب و به طور تصادفي در 4 گروه (نه نفري) استقامتي ( سن 40/3±40/24 سال ، قد 58/7±60/175 سانتي متر ، وزن 77/9±63/79 كيلوگرم) ، مقاومتي ( سن 58/2±77/22 سال ، قد 90/4±55/173 سانتي متر ، وزن 03/9±97/66 كيلوگرم) ، موازي ( سن 19/3±80/22 سال ، قد 64/4±00/177 سانتي متر ، وزن 3/13±47/82 كيلوگرم) و كنترل ( سن 70/1±71/24 سال ، قد 29/5±00/170 سانتي متر ، وزن 44/11±02/62 كيلوگرم) قرار گرفتند. گروه تمرين استقامتي هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 45 تا60 دقيقه با شدت 50 تا 65 درصد حداكثر ضربان قلب بيشينه بر روي تردميل دويدند ، گروه تمرين مقاومتي هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 40 تا 50 دقيقه ، حركات را در 3 ست 10 تكراري با شدت 50 تا 60 درصد يك تكرار بيشينه (1RM) ، گروه تمرين موازي تركيبي از برنامه تمريني گروه استقامتي و مقاومتي را به مدت 12 هفته ، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 80 تا 90 دقيقه اجرا كردند ، بدين صورت كه در هر جلسه تمريني ابتدا تمرين استقامتي و پس از 10 دقيقه استراحت برنامه تمرين مقاومتي را انجام دادند و آزمودني هاي گروه كنترل نيز در هيچ برنامه منظم ورزشي شركت نداشتند. براي سنجش حجم ها و ظرفيت هاي ريوي ( FVC ،FEV1 ،PIF ، FEV1/FVC ،TV ،MVV ،PEF ،ERV ،IRV ) در گروه هاي تمريني و شاهد قبل و بعد از اتمام برنامه تمريني از دستگاه اسپيرومتر Quark PFT استفاده شد .براي بررسي تفاوت هاي درون گروهي و بين گروهي به ترتيب از آزمون آماري t همبسته و آزمون تحليل واريانس يك راهه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد درگروه هاي پژوهشي پس از انجام 12هفته برنامه تمريني در برخي از شاخص هاي ريوي افزايش معناداري نسبت به شرايط پايه ديده شد (05/0P < ) . همچنين ، نتايج آزمون آماري تحليل واريانس نيز نشان داد بين اثر تمرين استقامتي، مقاومتي و موازي بر FEV1 ، FEV1/FVC ، ERV و MVVاختلاف معناداري وجود داشت (05/0P < ) . درحالي كه اين تاثير بر FVC ،PEF ،PIF ،IRV وTV معنادار نبود (05/0P > ). نتايج پژوهش حاضر نشان داد افزودن تمرين قدرتي به برنامه استقامتي باعث بهبود برخي متغيرهاي تنفسي ناشي از انجام تمرين استقامتي مي شود و آزمودني هاي تمرين موازي از فوايد فيزيولوژيكي هر دو نوع تمرين سود برده اند.

Introduction: Efficiency of respiratory system as a major factor of physical fitness is related to public health and has an important role in prevention of respiratory disorders. This research has been carried out to evaluate the effects of 12 weeks endurance, resistance and concurrent training on respiratory capacity and volumes in non-active male students. Materials and method: 36 non-active students were selected and randomly divided in four groups ( 9 participants in each ), including endurance (age: 24/40±3.40, height: 175/60±7.58, weight: 79/63±9.77 ), resistance (age: 22/77±2.58 , height: 173/55±4.90, weight: 66/97±9.03 ), concurrent (age: 22/80±3.19, height: 177/00±4.64, weight: 82/47±13.3) and control (age 24/71±1.70, height: 170/00±5.29 , weight: 62/02±11.44) groups. Endurance group ran on treadmill for 3 45 to 60 minute sessions per week at 50 to 60 percent of maximum heart rate. Resistance group did the same training in 3 sessions per week for 40 to 50 minutes at 50 to 60 percent of the maximum heart beat in 3 sets with 10 repetitions at 50 to 60 percent of 1RM and concurrent group did a combination of two mentioned training. The participants of this group had a 12 week training program, 3 80 to 90 minute sessions per week. In every session, first they did the Endurance group program and following a 10 minute break did the program of the Resistance group. Furthermore, Control group participants were not allowed to take part in ay regular athletic program. To evaluate the respiratory capacity and volumes (FVC, FEVI, PIF, FEVI/FVC, TV, MVV, PEF, ERV, and IRV) in training groups before and after the training program) Quack PFT spirometer was used. To determine internal group differences as well as the differences between the groups, data were analyzed through paired t test, ANOVA and tukey test respectively. Research Findings: Data analysis revealed that after conducting the training program for 12 weeks, endurance, resistance and concurrent groups could enhance some respiratory characteristic significantly (P < 0.05) Furthermore, ANOVA test showed that there was a significant difference between endurance, resistance, and concurrent groups regarding FEV1,FEV1/FVC ,ERV, MVV (P < 0. 05). These differences were not significant in FVC ,PEF ,PIF ,IRV ,TV variables (P > 0.05) Conclusion: Results revealed that adding resistance training to endurance training could improve some respiratory indices. Those in concurrent group benefitted from physiological aspects of both training programs.