كليدواژه :
اسلام , ايران , پيشرفت , عدالت , عزت , اقتدار
چكيده فارسي :
از جمله مهمترين مطالبات تاريخي ملت ايران؛ دولت اسلامي، عدالت‌خواهي و پيشرفت بوده است. عدالت و پيشرفت دو مقوله به هم پيوسته و جداناپذير از يكديگرند. تا در جامعه‌اي عدالت برقرار نگردد، پيشرفت تحقق نخواهد يافت. عدالت‌خواهي، نياز فطري و آرمان مشترك انسان‌ها در طول تاريخ بوده است. نهضت و انقلابي به پا نخواسته است كه شعار عدالت در آن طنين نيفكنده باشد. پيشرفت نيز به معناي جلو رفتن و در مقابل درجازدن و عقب‌گرد است و منظور آن است كه فرد يا گروه يا جامعه يا دولت، در راهي كه برگزيده است به سوي هدف پيش برود. ميزان پيشرفت نيز بستگي به هدف دارد. بديهي است كه حركت به سوي آينده، بدون توجه به گذشته و حال، بي‌معناست. اگر از پيشرفت در اين مقاله سخن مي‌گوييم، منظور ما حركت از وضع و جامعه موجود به سوي وضع و جامعه مطلوب بارويكرد اسلامي- ايراني است. در راستاي تعامل مثبت ميان دو عنصر عدالت و پيشرفت، معتقديم الگوي عدالتي كه در اين نوشتار از آن ياد شده است، درصورت تحقق، پيشرفت‌هاي چشمگيري را در ابعاد مختلف اخلاقي، سياسي، اقتصادي، علمي، فرهنگي، قضايي، امنيتي، و فناوري ايجاد خواهد كرد؛ به گونه‌اي كه نظام اسلامي را به الگويي موفق در جهان معاصر تبديل خواهد كرد. تبيين و تشريح مفهوم و ماهيت عدالت و پيشرفت با رويكرد اسلامي - ايراني، هدف اصلي اين نوشتار تحقيقاتي است.
چكيده لاتين :
Equality and progress in an Islamic government have always been the most significant demands of the Iranian nation. Equality and progress are, indeed, two inseparable concepts and no progress will be achieved without first establishing equality. In order for an individual, community, or government to achieve progress, this is crucial to set goals as making progress depends, first and foremost, on setting goals. And in so doing, the past, present, and future should be taken into consideration.
Demanding equality has been an instinctive need and a common goal of all human beings throughout history; no single movement or revolution was launched without chanting “equality.” As regards progress, it literally means “moving forward,” often used anonymously with “stagnating” and “moving backward,” and here, it refers to moving from the status quo of the Iranian society toward a desired society based on an Islamic-Iranian approach.
With maintaining a positive interaction between equality and progress, an equality model is proposed in this paper. If put into practice, it is hoped that this model will make considerable progress in different moral, political, economic, judicial, security-related, and technological dimensions; changing the Islamic Republic ultimately into a model of success worldwide.
