اخلاقِ تفكر انتقادي

Ethics of Critical thinking

در اين مقاله، پيوند تفكر انتقادي و فضايل اخلاقي مورد بررسي قرار مي‏گيرد. تفكر انتقادي با بيان اصول صحيح استدلال باعث نظم و روشني ذهن مي‏شود و قدرت نقادي را افزايش مي‏دهد. اما علاوه بر آن در ايجاد صداقت و حسنِ روابط هم موثر است. منطقي بودن با فضايلي چون صداقت، راستي، حقيقت‏جويي و انصاف پيوند دارد و مغالطه كردن هم، اگر عمدي باشد، با رذايلي چون عدم صداقت و اگر غيرعمدي باشد، با نپختگي و عدم بلوغِ ذهني نسبت دارد. بنابراين بحث ما با اخلاق گره مي‏خورد. ما دوست نداريم چشمانمان با غباري از مغالطات تيره و تار شود. پس خود هم نبايد با ديگران چنين كنيم. در اين مقاله توضيح داده مي‏شود كه از يكسو انسان نقاد شخص فضيلت مندي هم هست و از سوي ديگر فضايل اخلاقي ما را به نقادانه انديشي سوق مي‎دهد.

This article investigates connections between critical thinking and moral virtues. Critical thinking, demonstrating the sound principles of arguments, can bring order and clarity to our mind and intensify our critical power. Furtheremore, it can be efficient in creating honesty and improving our relations with each other. In this manner, being logical is related to many virtues such as fairness, honesty and truthfulness, while fallacious reasoning- if intentional – arises from dishonesty and – if unintentional – shows the immaturity of mind. Then , our issue is connected with the morality; we do not like to be blind through the dusts of fallacies, hence we should not do that to others. This article explains that on the one hand, a critical thinker is a virtuous man and on the other hand, moral virtues guide us to critical thinking.