اثر ورزش منظم مقاومتي درازمدت بر عملكرد قلب و استرس اكسيداتيو در موش صحرايي

Effect of Long Term Regular Resistance Exercise on Heart Function and Oxidative Stress in Rats

زمينه و هدف: مطالعات متعددي در مورد اثرات ورزشهاي حاد مقاومتي بر ساختار و عملكرد قلب انجام شده است اما در مورد اثرات ورزش مقاومتي مزمن، مطالعه اي صورت نگرفته است. بنابراين هدف مطالعه حاضر بررسي اثرات ورزش منظم دراز مدت بر عملكرد قلب و استرس اكسيداتيو است. روش كار: تعداد 40 موش صحرايي نر از نژاد ويستار در محدوده وزني 300-250 گرم انتخاب شد و سپس موش هاي صحرايي به دو گروه 20 تايي تقسيم بندي شدند: گروه ورزش سه ماهه و گروه كنترل (بدون ورزش). ورزش مقاومتي بر اساس مدل تاماكي و همكاران انجام شد. در نهايت قلب 10 عدد از موش هاي صحرايي هر گروه جهت هموژنيزاسيون و اندازه گيري استرس اكسيداتيو و قلب 10 عدد از موش هاي صحرايي باقيمانده جهت بررسي عملكرد قلب در نظر گرفته شد. مالون دي آلدييد (بعنوان شاخص استرس اكسيداتيو) و سوپراكسيد ديسموتاز، گلوتاتيون پر اكسيداز وكاتالاز (بعنوان شاخص ظرفيت آنتي اكسيداني) با استفاده از كيتهاي اختصاصي اندازه گيري شدند. نتايج: ميزان وزن موشهاي صحرايي در ورزش مقاومتي افزايش معني داري نداشت، اما وزن قلب در گروه ورزش بطور معني داري افزايش داشت (05/0 > p). تعداد ضربان قلب پايه در گروه ورزش بطور معني داري كمتر از گروه كنترل بود (05/0 > p). اخنلاف معني‏داري در ميزان فشار پايان دياستولي بطني بين گروهها وجود نداشت. اما قدرت انقباضي بطن چپ و جريان كرونري در گروه ورزش افزايش يافت (05/0 > p). اين ورزش تغيير معني داري در ميزان مالون دي آلدييد و فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدان ايجاد ننمود. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان‏دهنده بهبود قابل توجه كارآيي قلب شامل افزايش وزن، جريان كرونر و شاخصهاي انقباضي قلب تحت تاثير ورزش مقاومتي مي‏باشد. همچنين ورزش مقاومتي منظم تاثيري بر استرس اكسيداتيو و فعاليت آنتي اكسيدانتي بافت قلب نداشت.

Background & Objectives: Numerous studies have been conducted to assess the effects of acute resistance exercises on the structure and the function of heart, but little works done on effects of chronic resistance exercises. So, the objective of current study was to investigate the long term effect of regular exercises on cardiac function and oxidative stress. Methods: Forty male Wistar rats in the weight range of 250- 300 g were used in this study. They were divided in 2 following groups: The 3 months exercises test group and control group which remained without exercises. Regular resistive exercise was carried out according to the model proposed by Tamaki et al. Test group rats exercised for three months. Finally the hearts of 10 rats in each group were taken for homogenization, oxidative stress measurement and the other ten were examined for heart function. Malondialdhyde as an index of oxidative stress and superoxide dismutase, glutathione peroxides and catalase as an indicator of antioxidant capacity with special kits were specifically measured. Results: Regular resistive exercise didnʹt significantly affect the ratsʹ weight, but heart weight in exercise group showed a significant increase (p < 0.05). There was a significant decrease in heart rate in exercise group (p < 0.05). Left ventricle contraction strength and coronary flow had a significant increase in exercise group in comparison with control group (p < 0.05). There was not any significant difference in Malondialdhyde and antioxidant enzymes activity. Conclusion: This study showed that, heart efficiency had a significant improvement under effect of regular resistive exercise. Meanwhile, regular resistive exercise didn’t have any significant effect on oxidative stress and heart antioxidant defense capacity. Key words: Resistance Exercise; Oxidative Stress; Rats