تعيين روابط چندگانه ميان اعتماد، خودكارآمدي فردي و جمعي اعضاي هييت علمي‌ دانشگاهها

Determining Multi Relationships among Faculty Trust, Faculty Efficacy and Collective Efficacy at the Universities

هدف از اين پژوهش بررسي روابط چندگانه ميان متغيرهاي اعتماد، خودكارآمدي عضو هييت علمي‌ و خودكارآمدي جمعي اعضاي هييت علمي‌‌ در دانشگاههاي منتخب دولتي شهر اصفهان بود. فرضيات پژوهش بر مبناي مطالعه روابط مولفه هاي اعتماد، مولفه هاي خودكارآمدي عضو هييت علمي‌‌ و خودكارآمدي جمعي تدوين و بررسي شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كليه اعضاي هييت علمي‌ دانشگاههاي منتخب دولتي شهر اصفهان، جمعاً به تعداد 1541 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم نفر محاسبه شد و تعداد 261 نفر در اين پژوهش شركت كردند. براي جمع آوري اطلاعات از سه ابزار پرسشنامه استاندارد اعتماد اعضاي هييت علمي‌ و پرسشنامه هاي محقق ساخته خودكارآمدي عضو هييت علمي‌ و خودكارآمدي جمعي استفاده شد. پايايي هر سه مقياس با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 81/0، 83/0 و 89/0 محاسبه و داده ها با استفاده از روشهاي آمار استنباطي رگرسيون و مدل معادلات ساختاري تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد به طوركلي، اعتماد و خودكارآمدي عضو هييت علمي ‌بر خودكارآمدي جمعي تاثير دارد و ميان مولفه هاي اعتماد و خودكارآمدي عضو هييت علمي رابطه پنهان و ميان اعتماد و خودكارآمدي جمعي و خودكارآمدي عضو هييت علمي ‌با خودكارآمدي جمعي روابط مثبت و معنادار وجود دارد. براساس مدل معادله ساختاري ميزان پيش بيني خودكارآمدي جمعي از طريق اعتماد و مولفه هاي آن 70/0=Gamma و توسط خودكارآمدي عضو هييت علمي و مولفه هاي آن 12/0=Gamma بود. شاخصهاي برازش مدل نشان داد كه مدل پژوهش از برازش نسبتاً خوبي برخوردار است.

The purpose of this study was to examine the multi relationships among faculty trust, faculty members efficacy and their collective efficacy at selected public universities of Isfahan. Research hypothesis formulated based on study of relations among faculty trust components, faculty efficacy components and their collective efficacy. The research method was descriptive correlational type and the statistical population were consist 1541 faculty members of selected public universities of Isfahan. Statistical sample were chosen by stratified random sampling and 261 faculty members participated in this study. Three gathering information tools including, higher education faculty trust inventory, higher education faculty member efficacy inventory and collective faculty member efficacy inventory were used. The reliability of questionnaires by calculating the Cronbachʹs alpha coefficients were found to be 0.81, 0.83 and 0.89 respectively. The data were analyzed by using inferential statistics (Multivariate Correlation, Regression and Statistical Equation Modeling).The finding revealed that generally faculty trust and faculty members efficacy have affected the collective efficacy, and there is a latent relationship between faculty trust and faculty member efficacy. Also there is a positive and significant correlation between faculty trust and collective efficacy and faculty member efficacy and collective efficacy. Based on Structural Equation Model, the predictability of collective efficacy level was determined via trust and its components (Gamma= 0.70) and faculty member efficacy (Gamma=0.12). The fit indicators indicated that the research model was relatively good fitting.