بررسي ارتباط ميان جرم و شاخص‌هاي كليدي اقتصاد كلان در ايران

Exploring the Relationship between Crime and Various Macroeconomic Indicators in Iran

اين مقاله، با توجه به اهميت موضوع جرم و اثرات زيانبار اجتماعي ـ اقتصادي آن، به بررسي عوامل اقتصادي موثر بر جرم در ايران مي پردازد. بدين منظور، با استفاده از الگوي تصحيح خطاي برداري (VECM)، رابطه علّيت گرنجري ميان سه شاخص مهم اقتصاد كلان و نرخ جرم در طول سال‌هاي 1385-1345 و براي دوره‏هاي كوتاه مدت و بلندمدت مورد بررسي قرار مي گيرد. نتايج حاصله نشان مي دهند كه در كوتاه مدت و بلندمدت، رابطه عليت گرنجري يك طرفه از نرخ بيكاري، فقر و تورم به نرخ جرم وجود دارد. لذا با توجه به اينكه در طول چند سال اخير، ميزان تورم اقتصادي به شدت افزايش يافته، نرخ بيكاري به نحو نگران‌كننده‌اي بالا‌رفته و گراني كالا‌ها و خدمات به ‌يكي از بزرگترين مشكلات افراد و خانواده‌ها تبديل شده است، جا دارد كه فعاليت هاي مجرمانه فقط از حيث مفهوم مجرد قانوني ملا‌حظه نشوند، بلكه در برخورد با اينگونه جرايم، بايستي علل و عوامل ارتكاب آنها نيز كه در واقع رشد نقدينگي، افزايش تورم، گراني كالا‌ها و خدمات و بيكاري فزاينده است، مورد ملا‌حظه قرار گيرند.

This study aims at investigating the nature of the causal relationship between crime and various economic indicators such as unemployment, poverty and inflation in Iran using autoregressive distributed lag (ARDL) bounds testing procedure and Granger-causality within vector error correction model (VECM) based on annual data spanning the period between 1966 and 2006. Results of the ARDL bounds test provide evidence of the existence of long-run cointegration relationship among crime, unemployment, poverty and inflation. On the other hand, Granger-causality results show that crime is Granger caused by unemployment, poverty and inflation in Iran, both in the long run and in the short run. In the light of the results of this study, to prevent crimes and reduce crime rate in Iran, all the major economic determinants of crime – unemployment, inflation, GDP growth etc. are needed to be adequately addressed by the policy makers.